رای قضایی شماره 9309970909300077

رای قضایی شماره 9309970909300077

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9309970909300077


شماره دادنامه قطعی:
9309970909300077

تاریخ دادنامه قطعی:
1393/03/12

گروه رای:
کیفری

نوع مرجع:
شعبه دیوان عالی کشور

عنوان رای:
تجاوز گروهی و باندی

پیام رای:
اقدامات گسترده در ربایش بانوان و انجام تجاوز به شکل گروهی و رهبری باندی مصداق افساد فی الارض و مستوجب مجازات اعدام است.

رای خلاصه جریان پرونده
حسب محتویات پرونده آقایان ع.ح. فرزند س. بیست و پنج ساله اهل و ساکن شیراز باسواد و ح.ت. فرزند ق 23 ساله اهل و ساکن شیراز باسواد هر دو نفر بازداشت موقت از تاریخ 4/6/92 اولی با وکالت آقای الف.ح. و دومی با وکالت آقای ع.د. هر دو نفر متهمند به محاربه و افساد فی الارض از طریق مشارکت در هفت فقره سرقت مسلحانه جمعی شبانه توام با آزار و اذیت و آدم ربایی همراه با زنای به عنف موضوع شکایت خانم ها م.س. ز.الف. س.گ. ف.ب. و هم چنین در خصوص سه نفر خانم ناشناس دیگر و ایراد جرح عمدی با چاقو نسبت به شکات م.س. و ف.ب. و مشارکت در ضرب و جرح عمدی نسبت به خانم ها ز.ف. و س.گ. و تهدید با چاقو نسبت به تمامی شکات مذکور و سه نفر خانم ناشناس دیگر و مشارکت در سرقت مسلحانه جمعی شبانه توام با آزار و اذیت و ایراد جرح عمد با چاقو در خصوص تعدادی افغانی ناشناس که موجب ناامنی شدید و ورود خسارت جسمانی به افراد و اموال آن ها گردیده است.
پرونده نامبردگان در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی شیراز تحت رسیدگی قرار گرفته و در تاریخ 1/10/92 مبادرت به صدور دادنامه شماره 01754 نموده نظر به این که بر اساس شکایت خانم ها م.س. و ز.ف. س.گ. و ف.ب. و هم چنین تحقیقات و بازجویی های به عمل آمده گزارشات موجود و کیفرخواست اصداری که متهمین آقایان ع.ح. و ح.ت. با تشکیل یک باند مخوف و خطرناک و سوار نمودن بانوان به عنوان مسافر و با چاقو آن ها را مورد تهدید قرار داده و پس از ربایش و سرقت اموال آن ها و بردن آنان به کوه های اطراف شیراز در ساعات پایانی شب و به طریق وحشتناک اقدام به تجاوز به آنان در دفعات متعدد نموده و با توجه به مقاومت و دفاع قربانیان به شکل بی رحمانه ای آنان را مورد ضرب و جرح عمدی و بعضا ضرب با چاقو نموده اند و سپس آنان را در شهرک های اطراف شیراز یا بزرگراه الماسی بدون پوشش مناسب رها کرده بوده به نحوی که شکات به سختی و با بدنی مجروح خود را به منزل یا مرجع انتظامی می رساندند که پس از وصول چندین گزارش و شکایت توسط بانوانی که مورد ربایش و تجاوز متهمین قرار گرفته بودند پیگیری های پلیسی و قضایی صورت می گیرد و در نهایت در تاریخ 4/6/92 در حالی که متهم ردیف اول قصد فروش یک دستگاه میکروسکوپ مسروقه متعلق به شاکی ج.ت. را داشته دستگیر و پس از آن سایر متهمین شناسایی و دستگیر می کردند با تحقیقات انجام گرفته از متهمین معلوم می شود نامبردگان علاوه بر اعمال جنایات نسبت به شکات در سه مورد دیگر که تا کنون قربانیان آن شناسایی نگردیده اند نیز مبادرت به صدور اعمال پلید و مجرمانه و بی شرمانه خود نموده اند نظریات پزشکی قانونی ارایه شده از ناحیه شکات بیانگر این موضوع می باشد که علاوه بر ضرب و جرح نسبت به خانم ها ف. و گ. و ایراد جرح با جسم برنده نسبت به خانم ها س. و ب. در خصوص شکات توسط متهمین عمل شنیع زنا انجام پذیرفته است پس از ارسال گزارشات پلیس امنیت اخلاق و با توجه به قراین و امارات و مدارک موجود از جمله اقرار صریح متهمین در تمام مراحل بازجویی و تحقیقات مقدماتی و بازرسی در دادگاه کیفرخواست استان در محضر قضات و گواهی پزشکی قانونی مبنی بر تطبیق پروفایل های استخراجی شکات و تطبیق فایل های ح.ت. و صورت جلسات مواجهه حضوری شکات خانم ها ز.ف. و ف.ب. و م.ه. با متهمین ع.ح. ح.ت. در تاریخ 13/6/92 در پلیس آگاهی و 17/6/92 در دادسرا که طی این مواجهات حضوری متهمین ربایش شکات سرقت اموال نامبردگان و تهدید با چاقو و انجام عمل شنیع زنا با آنان را پذیرفته و صحنه سازی و آدم ربایی تهدید با چاقو با حضور متهمین را تشریح نموده اند متهم ع.ح. اقرار نموده که: من با دو نفر به نام های ح.ت. و ب.ک. دوست بودم این دو نفر پیشنهاد سرقت های مسلحانه را دادند و در شاپورجان نقشه کشیدیم و دور هم جمع می شدیم و مشروب می خوردیم و نقشه سرقت می کشیدیم بعد آقای ح.ش. نیز به جمع ما اضافه شد. و اولین سرقت را در پل گچی جاده بوشهر انجام دادیم و ما چهار نفر با هم بودیم. و هر چهار نفر به یک کارگاه رفته که تعدادی افغانی در آنجا بودند با چاقو به آن ها حمله کردیم و با چوب و چاقو آن ها را زدیم و تعدادی گوشی یک صد و پنجاه یا دویست هزار تومان وجه نقد و دو دستگاه موتورجوش بردیم و بین خودمان تقسیم کردیم. در یک مرحله دیگر یک خانم را سوار پراید کردیم و در راه تغییر مسیر دادیم و ح.ت. وی را با چاقو تهدید و در شاپورجان وی را به کوه دره شاهی شاپورجان بردیم و در آن جا من یک بار و ح.ت. دو بار به وی تجاوز کردیم که آن زن شوهر نیز داشت و خیلی التماس می کرد و اموال وی را نیز سرقت نمودیم و در مرحله دیگر خانم ز.ف. را سوار کردیم و از مسیر گلستان که خارج شدیم این خانم شک کرد و می خواست پیاده شود ح.ت. با چاقو روی گردن وی گذاشت و موهای وی را کشید. و ب.ک. که جلو نشسته بود صندلی را به عقب هل داد و به کمک ح.ت. رفت و صدای ضبط ماشین را نیز زیاد کردیم و این خانم را به کوه دره شاهی شاپورجان بردیم و در بین راه طلاجات وی و دو عدد گوشی تلفن همراه وی را سرقت کردیم و در کوه ت. به وی تجاوز و بعد ب.ک. و بعد من به وی تجاوز کردیم و بعد از من ب.ک. مجددا به این خانم تجاوز کرد. در مورد دیگر در شهرک گلستان خانم س.گ. را سوار و با چاقو ح.ت. با چاقو وی را تهدید نمود و شاکی خیلی تقلا می کرد و شاکی درب را باز کرد که پیاده شود و ع.ر. که جلو بود به ح.ت. کمک کرد و ع.ر. و ح.ت. موهای شاکی را کشیدند و وی را تهدید کردند و با زور وی را به کوه بردیم و ابتدا ح.ت. و بعد ع.ر. و بعد من تجاوز کردیم که شاکی خیلی گریه می کرد و بعد کارت عابر بانک وی با رمز وی را بردیم و 170 هزار تومان از آن برداشت کردیم.
و همین طور با هم دستان خود اقدام به ربایش موارد متعدد خانم که در مسیر راه منتظر بودند سوار بر اتومبیل و با تهدید و چاقو به طور گروهی آن ها را به جاهای امنی برده و گروهی تجاوز و مبادرت به سرقت اشیاء و اموال همراه آنان می نموده اند. متهم ردیف دوم آقای ح.ت. نیز ضمن اقرار در پلیس آگاهی و در دادسرا و در حضور دادگاه کیفر استان و تایید کلیه اظهارات متهم ردیف اول را تایید و مورد اذعان و اعتراف قرار می دهد. و نامبرده در مجموع آدم ربایی سرقت مسلحانه تهدید با چاقو و تهدید به قتل و توهین تحصیل مال به طریق نامشروع و ایراد ضرب با چاقو و شرب خمر را قبول دارم.
دادگاه با عنایت به این که اقدامات گسترده متهمین ردیف اول و دوم در ربایش بانوان و انجام تجاوز به شکل وحشیانه و با بی رحمی تمام نسبت به آن ها و هدایت و رهبری باندی مخوف به وسیله متهمین ردیف اول و دوم که به صورت کامل باعث تعرض و هجمه به جسم افراد و اموال آن ها گردیده و موجب ایجاد فضای رعب و وحشت شدید عمومی و ناامنی در جامعه گردیده و عملکرد آنان را از مصادیق بارز محاربه و مفسد فی الارض دانسته و با احراز مجرمیت آنان به مصداق آیه شریفه 22 از سوره مبارکه مایده انماجزاءالذین یحاربون اله و رسوله و یسعون فی الارض فسادا ان یقتلوا اویصلبوا او تقطع ایدیهم و ارجلهم من خلاف ینفوا من الارض ذالک سهم خزی فی الدنیا و لهم فی الاخره عذاب عظیم و مستندا به مواد 279 و 281 و 282 و 286 قانون مجازات اسلامی به اعدام در ملاءعام در روستای شاپورجان محل وقوع جنایات نامبردگان محکوم می کردند.
پس از ابلاغ رای آقای الف.ح. به وکالت از محکوم علیه آقای ع.ح. و آقای ع.د. محقق به وکالت از محکوم علیه آقای ح.ت. با تقدیم لوایحی که در پرونده پیوست گردیده درخواست تجدیدنظرخواهی نموده اند ضمنا این که دو نفر اشکات به اسامی خانم ز.ف. و خانم ف.ب. بر اساس سند رسمی که تصویری از آن در پرونده پیوست گردیده از شکایت خود گذشت نموده اند و نهایتا پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع می شود. در پرونده رییس کل دادگستری استان فارس نیز با تهیه خلاصه ای از پرونده از محضر ریاست محترم دیوان عالی کشور خواستار رسیدگی خارج از نوبت را درخواست نموده است.

رای شعبه دیوان عالی کشور
تجدیدنظرخواهی آقایان الف.ح. به وکالت از محکوم علیه آقای ع.ح. و ع.د. به وکالت از محکوم علیه ح.ت. نسبت به دادنامه 01754 مورخه 1/10/92 صادره از شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی شیراز وارد به نظر نمی رسد. زیرا از ناحیه تجدیدنظرخواهان اعتراض موجه و مدللی که موجبات نقض دادنامه معترض عنه را ایجاب نماید ابراز و اقامه نشده و از حیث مبانی استدلال و رعایت اصول دادرسی و موازین قانونی هم خدشه و ایراد موثری بر آن وارد نیست و عمده مطالب عنوان شده در لایحه اعتراض تکرار مطالبی است که در حین رسیدگی و در مراحل دادرسی مطرح گردیده و با وصف این که متهمین اقدامات گسترده در ربایش بانوان و انجام تجاوز به شکل وحشیانه و با بی رحمی و هدایت و رهبری باندی به وسیله متهمین فوق الذکر که به صورت گروهی و باندی که در بیشتر موارد اعضای باند بیشتر از دو نفر بوده اند و باعث تعرض و هجمه به جسم افراد و اموال آن ها گردیده اند و موجب ایجاد فضای رعب و وحشت شدید عمومی و ناامنی در جامعه گردیده و عملکرد آنان از مصداق محاربه و مفسد فی الارض بوده که دادگاه بزه انتسابی را محرز و مبادرت به صدور رای نموده که رای صادره با توجه به شکایت شکات و تحقیقات و بررسی های به عمل آمده و دفاعیات متهمین و وکلای آنان و کلیه قراین و امارات موجود مستند و منطبق با موازین قانونی اصدار یافته و هیچ گونه اشکال و ایرادی برآن وارد نمی باشد. بنابراین با استناد به بند الف ماده 265 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن رد تجدیدنظرخواهی دادنامه تجدیدنظرخواسته را تایید و ابرام می نماید.
رییس شعبه بیست و نهم دیوان عالی کشور ـ مستشار
راجی ـ حاتمی

قاضی:
نبی الله راجی , حاتمی

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 279 ـ محاربه عبارت از کشیدن سلاح به قصد جان مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها است به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد. هرگاه کسی با انگیزه شخصی به سوی یک یا چند شخص خاص سلاح بکشد و عمل او جنبه عمومی نداشته باشد و نیز کسی که به روی مردم سلاح بکشد ولی در اثر ناتوانی موجب سلب امنیت نشود محارب محسوب نمی شود.

مشاهده ماده 279 قانون مجازات اسلامی

ماده 281 ـ راهزنان سارقان و قاچاقچیانی که دست به سلاح ببرند و موجب سلب امنیت مردم و راه ها شوند محاربند.

مشاهده ماده 281 قانون مجازات اسلامی

ماده 282 ـ حد محاربه یکی از چهار مجازات زیر است: الف ـ اعدام ب ـ صلب پ ـ قطع دست راست و پای چپ ت ـ نفی بلد

مشاهده ماده 282 قانون مجازات اسلامی

ماده 286 ـ هرکس به طور گسترده مرتکب جنایت علیه تمامیت جسمانی افراد جرایم علیه امنیت داخلی یا خارجی کشور نشر اکاذیب اخلال در نظام اقتصادی کشور احراق و تخریب پخش مواد سمی و میکروبی و خطرناک یا دایر کردن مراکز فساد و فحشا یا معاونت در آنها گردد به گونهای که موجب اخلال شدید در نظم عمومی کشور ناامنی یا ورود خسارت عمده به تمامیت جسمانی افراد یا اموال عمومی و خصوصی یا سبب اشاعه فساد یا فحشا در حد وسیع گردد مفسد فی الارض محسوب و به اعدام محکوم می گردد. تبصره ـ هرگاه دادگاه از مجموع ادله و شواهد قصد اخلال گسترده در نظم عمومی ایجاد ناامنی ایراد خسارت عمده و یا اشاعه فساد یا فحشا در حد وسیع و یا علم به موثر بودن اقدامات انجام شده را احراز نکند و جرم ارتکابی مشمول مجازات قانونی دیگری نباشد با توجه به میزان نتایج زیانبار جرم مرتکب به حبس تعزیری درجه پنج یا شش محکوم می شود.

مشاهده ماده 286 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM