در تاریخ 8/11/73 اداره کل اوقاف و امور خیریه استان اصفهان دادخواستی به طرفیت آقایان ح. م. ـ م.ن. ـ ه.م. و خانم ص.م. به خواسته
خلع ید از 5/4 دانگ مشاع
موقوفه از پلاک 2 فرعی از 2 اصلی بخش یک نایین و پرداخت اجرت المثل زمان تصرف به مبلغ 000/676/3 ریال به دادگستری نایین تسلیم کرده و توضیح داده طی دادنامه شماره 225-24/8/72
وقفیت 5/4 دانگ مشاع از شش دانگ پلاک مرقوم ثابت و محرز گردیده و بالسویه در تصرف خواندگان می باشد که با توجه به اظهارنامه ابلاغ شده به قوانین و مقررات اوقافی تمکین ننموده چون ید خواندگان بر ملک
موقوفه غاصبانه می باشد درخواست رسیدگی و صدور
حکم بر خلع ید از پلاک موصوف و پرداخت اجرت المثل زمان تصرف را خواهانم شعبه اول دادگاه عمومی نایین حسب ارجاع طرفین را دعوت به رسیدگی نموده است در وقت مقرر مورخ 27/1/74 آقای ح.م. احد از خواندگان پاسخ داده بنده اولاد مرحوم ع.م. فرزند ح. هستم که واقف می باشد و در
وقف نامه نوشته است که تولیت با اولاد ذکور است و اولاد ذکور هم من هستم در مرحله دوم 5/1 دانگ محل را پدرم که مالک اصلی بوده است در زمان حیاتش به من واگذار کرده است که مدرک معتبر دارم سوما زمینی بوده است بایر غیرقابل استفاده و ساختیم چنانچه ثابت شود موضوع موردنظر مربوط به اوقاف است باید کارشناس بیاید طبق نظر کارشناس به ما به
اجاره واگذار شود (زمین آن) آقای ه.م. اظهار داشته من زمین را از پدرم خریدم که ایشان نیز از ید قبلی خریده بوده است و من طبق سندی که داشتم این ساختمان که مخروبه بود خاک آن را بیرون بردم و با آجر و آهن آن را ساختم آقای م.ن. گفته این یک زمینی بوده که من از ع.م. چهل سال قبل خریدم و
سند رسمی داشتیم که البته فعلا باطل شده است من نمی دانستم وقف است حاضرم زمین را
اجاره کنم و دادگاه قرار معاینه محل صادر کرده که اجراشده سپس وضعیت ثبتی پلاک موردبحث استعلام گردیده که اداره ثبت نایین پاسخ داده طبق دادنامه شماره 225- 24/8/72 و گواهی عدم اعتراض مقدار 5/4 دانگ مشاع از شش دانگ خانه پلاک 2 فرعی از 2 اصلی بخش یک حوزه ثبت نایین اثبات
وقفیت گردیده است و سند مالکیت بنام اوقاف صادرشده سپس به منظور تعیین اجرت المثل مورد مطالبه قرار جلب نظر کارشناس صادرشده که کارشناس منتخب قرار مذکور را اجرا و نظریه خود را تسلیم کرده که به طرفین ابلاغ گردیده سرانجام دادگاه رسیدگی را ختم و طی دادنامه شماره 903- 16/10/75 دعوی خواهان را محرز دانسته و حکم به
خلع ید 5/4 دانگ مشاع از شش دانگ پلاک 2 فرعی از دو اصلی و محکومیت خواندگان به پرداخت اجرت المثل ایام تصرف در پلاک مذکور طبق نظر کارشناس صادر کرده است با ابلاغ دادنامه مرقوم خواندگان دادخواست تجدیدنظر تسلیم کرده و نسبت به دادنامه صادره در قسمت اعیانی اعتراض نموده اند که شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر استان اصفهان طی تصمیم مورخ 1/2/77 اخذ توضیح از طرفین در رابطه با احداث اعیانی در پلاک موردنظر را لازم تشخیص و آن ها را دعوت کرده است و با شنیدن توضیحات تجدیدنظرخواهان حاضر در جلسه مورخ 1/6/77 و اخذ توضیح از اداره اوقاف در رابطه با تولیت
موقوفه به منظور احراز اینکه ساختمان موجود همان ساختمان زمان وقف است یا اخیرا احداث شده و در محل ساختمان وجود داشته است یا خیر و چنانچه ساختمان بوده توسط چه کسی خراب شده قرار تحقیق محلی صادر کرده قرار صادره توسط دادگاه عمومی نایین به نیابت از دادگاه تجدیدنظر استان اجراشده سرانجام دادگاه ختم رسیدگی را اعلام و طی دادنامه شماره 00138- 7/2/88 با رد اعتراض تجدیدنظرخواهان رای تجدیدنظر خواسته را تایید کرده با فرجام خواهی از دادنامه مرقوم پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و پس از وصول جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع شده است و این شعبه طبق دادنامه شماره 00052-25/2/90 چنین رای داده است: بسمه تعالی: با توجه به اینکه قسمتی از دادنامه فرجام خواسته راجع است به اعیانی احداث شده در ملک
موقوفه و اختلاف در ملکیت یا
وقفیت اعیانی مذکور که مستلزم رسیدگی فرجامی است و با توجه به اینکه به حکایت صورت جلسه مورخ 3/2/88 شعبه چهاردهم دادگاه تجدیدنظر استان اصفهان به این شرح «شعبه اول دادگاه عمومی نایین به موجب دادنامه شماره 682- 30/11/85 حکم بر اثبات مالکیت خواهان ها نسبت به اعیانی موجود در ملک صادر نموده است این رای به موجب دادنامه شماره 419- 20/3/86 شعبه 6 دادگاه تجدیدنظر اصفهان تایید گردیده لیکن شعبه 25 دیوان عالی کشور آراء مذکور را به موجب دادنامه شماره 87/215-214/25 -2/7/87 نقض و رسیدگی به موضوع را به شعبه دیگر دادگاه تجدیدنظر ارجاع نموده است که در این راستا به شعبه چهارم دادگاه تجدیدنظر ارجاع و به کلاسه 870593 ثبت و در حال رسیدگی است.»; و با توجه به لایحه جوابیه اداره اوقاف و امور خیریه مبنی بر اینکه آراء صادره از شعبه 6 تجدیدنظر و چهارم تجدیدنظر استان اصفهان مبتنی بر مالکیت فرجام خواندگان نقض و به موجب رای شماره 6-25/3/89 هییت عمومی دیوان حکم بر رد دعوی فرجام خواهان در خصوص اثبات مالکیت اعیانی صادرشده صدور دادنامه فرجام خواسته بدون مطالبه و ملاحظه نتیجه رسیدگی به شعبه چهاردهم دادگاه تجدیدنظر استان و نیز نتیجه رسیدگی دادگاهی که پس از اتخاذ تصمیم هییت عمومی دیوان عالی کشور عهده دار رسیدگی به موضوع شده موقعیت قانونی نداشته بنا به مراتب دادنامه فرجام خواسته به جهت نقص در رسیدگی مخدوش تشخیص و نقض می شود و رسیدگی به دادگاه تجدیدنظر استان (شعبه چهاردهم) ارجاع می گردد که با در نظر گرفتن نتیجه رسیدگی به دعوی اختلاف در مالکیت اعیانی تصمیم مقتضی اتخاذ نمایند. این شعبه در وقت فوق العاده تشکیل گردیده و تصریح نموده چون علت نقض دادنامه عدم مطالبه پرونده های مربوطه باثبات مالکیت نسبت به اعیانی است پرونده کلاسه 890624 شعبه 20 دادگاه تجدیدنظر را مطالبه و مراتب را به شرح زیر منعکس کرده با بررسی محتویات پرونده ملاحظه گردید پس از اینکه رای شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر استان توسط دیوان عالی کشور نقض شده پرونده در شعبه 4 دادگاه تجدیدنظر مبنی بر تایید رای بدوی و اثبات مالکیت اعیانی صادرشده است این رای از سوی اداره اوقاف مورد فرجام خواهی قرارگرفته و شعبه 25 دیوان عالی کشور به لحاظ اصراری بودن رای شعبه چهار و دادگاه تجدیدنظر موضوع را قابل طرح در هییت عمومی دیوان عالی کشور تشخیص و پرونده را به هییت مذکور ارسال داشته این هییت به موجب رای 6-25/3/89 رای صادره از شعبه 14 دادگاه تجدیدنظر استان اصفهان را نقض و با اعلام اینکه تخریب اعیانی قبلی و احداث اعیانی جدید برای مالکین یک و نیم دانگ مشاع موجد حقی برای آن ها در مالکیت انحصاری اعیانی احداثی نمی باشد پرونده را به شعبه هم عرض ارسال داشته که در این راستا پرونده به شعبه بیست دادگاه تجدیدنظر استان اصفهان ارجاع شده و این شعبه به موجب رای شماره 1051-11/8/89 با نقص رای بدوی حکم به رد دعوی خواهان ها در خصوص اثبات مالکیت شش دانگ اعیانی احداثی صادر نموده است سپس شعبه 14 دادگاه تجدیدنظر با اعلام ختم رسیدگی طبق دادنامه شماره 01022-9/7/90 چنین رای داده اعتراض خانم ص.م. و آقایان ه. و ح.م. و م.ن. نسبت به دادنامه شماره 903-16/10/75 شعبه اول دادگاه عمومی نایین که متضمن محکومیت ایشان به
خلع ید از چهار و نیم دانگ از شش دانگ از پلاک 2 فرعی از پلاک 2 اصلی بخش یک نایین و پرداخت اجرت المثل ایام تصرف است وارد نیست زیرا بر اساس مفاد پرونده ثبتی و
سند رسمی وقفیت چهار دانگ و نیم پلاک مذکور محرز است و ادعای مالکیت تجدیدنظر خواهان ها نسبت به اعیانی نیز طبق دادنامه شماره 1051-89 مورخ 11/8/89 شعبه بیستم دادگاه تجدیدنظر اصفهان و به استناد رای شماره 6-25/3/89 هییت عمومی دیوان عالی کشور مردود اعلام شده علی هذا با رد تجدیدنظرخواهی نامبردگان رای تجدیدنظر خواسته به استناد ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی تایید می گردد هرچند این رای ماهیتا مربوط به وقف و ملک نیست لیکن با توجه به صدور رای شماره 90/52/25 مورخ 25/2/9 شعبه 25 دیوان عالی کشور قابل فرجام است از رای صادره خانم ص.م. و آقایان ه.م. و ح.م. درخواست رسیدگی فرجامی نموده اند که پرونده پس از تبادل لوایح به دیوان عالی کشور ارسال و در دستور کار این شعبه قرارگرفته است.
هییت شعبه در تاریخ بالا تشکیل است پس از بررسی اوراق پرونده و قرایت گزارش عضو ممیز و مشاوره نموده چنین رای می دهد: