چنانچه نسبت به اصالت سند همراه با ادعای پرداخت وجه یا انجام تعهد تعرض ( ادعای جعل) شود فقط به ادعای پرداخت وجه یا انجام تعهد رسیدگی خواهد شد و تعرض به اصالت قابل رسیدگی نیست.

در خصوص دعوی آقای ع.ک. به وکالت از آقای ع.س. به طرفیت آقای د.ر. به خواسته مطالبه مبلغ 000/310/270 ریال بابت فروش میز تلویزیون و جای باندی بوفه و به احتساب کلیه خسارات دادرسی و خسارت تاخیر تادیه به استناد 27 فقره فاکتور با توجه به دادخواست تقدیمی اظهارات خواهان به شرح متن دادخواست و صورت جلسه تنظیمی مدارک و مستندات ابرازی ازجمله تصویر فاکتورهای استنادی و نظر به سایر اوراق و محتویات پرونده با عنایت به اینکه خوانده علی رغم ابلاغ اخطاریه و اطلاع از وقت دادرسی در جلسه دادگاه حاضر نشده وکلاء هیچ گونه دفاعی در قبال دعوای مطروحه به عمل نیاورده است و دلیلی مبنی برایت ذمه خود ارایه و ابراز ننموده است لذا دادگاه دعوای خواهان را وارد و ثابت تشخیص داده و به استناد مواد 271 و 265 قانون مدنی و 194198519 و 522 قانون آیین دادرسی مدنی حکم به محکومیت خوانده به پرداخت مبلغ دویست و هفتاد میلیون و سیصد و ده هزار ریال بابت اصل خواسته و مبلغ پنج میلیون و چهارصد و یازده هزار ریال بابت هزینه دادرسی و پرداخت خسارت تاخیر تادیه از تاریخ تقدیم دادخواست (24/2/92) تا زمان اجرای حکم طبق شاخص تورم اعلامی از ناحیه بانک مرکزی در حق خواهان صادر می نماید رای صادره غیابی و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل واخواهی در این دادگاه و سپس ظرف بیست روز قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران است.
رییس شعبه 155 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ نمازی

تجدیدنظرخواهی آقای د.ر. به طرفیت آقای ع.س. با وکالت آقای ع.ک. نسبت به دادنامه شماره 920466 مورخ 13/6/92 شعبه 155 دادگاه عمومی حقوقی تهران که در مقام رسیدگی واخواهی از دادنامه شماره 920262 مورخ 10/4/92 همان دادگاه و مشعر بر محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ 000/310/270 ریال وجه خرید میز تلویزیون و جای باندی و بوفه به انضمام خسارات دادرسی و تاخیر تادیه به تجدیدنظرخواه صادرشده به گونه ای نیست که موجبات نقض رای را فراهم آورد. چراکه تجدیدنظرخواه در دادخواست واخواهی توضیح داده که بر اساس مدارکی که در اختیار دارد با تجدیدنظر خوانده تسویه نموده است ولیکن دلیلی بر این امر ارایه نکرده است وکیل وی نیز در موقعیت رسیدگی به واخواهی طی لایحه شماره 92001192 مورخ 12/6/92 علاوه بر ادعای جعل امضاء موکلش در فاکتورهای استنادی تجدیدنظر خوانده مدعی پرداخت وجه آن ها توسط موکلش شده است و در جلسه رسیدگی نیز ضمن ادعای جعل تقاضای مهلت جهت ارایه مدارک مثبت تادیه وجه فاکتورها شده است و در این مرحله نیز دلیلی در این رابطه ارایه نکرده و مدعی جعل امضاء خود در فاکتورها شده است. از طرفی هم در این مرحله از رسیدگی و هم ضمن رسیدگی واخواهی تجدیدنظرخواه توضیح داده که اصل فاکتورهای استنادی تجدیدنظر خوانده در ید تجدیدنظرخواه است و تجدیدنظر خوانده با جعل امضای وی به طرح دعوی مطالبه وجه آن ها مبادرت کرده است این مطلب مبین آن است که تجدیدنظرخواه به اصل خرید وسایل و لوازم موضوع فاکتورها اذعان دارد ولی تواما مدعی مجعولیت امضاء خود ذیل برگ دیگر فاکتورها که در ید تجدیدنظر خوانده است و نیز تادیه وجه آن ها و تسویه حساب شده است که علاوه بر اینکه با این توضیح امضاء انتسابی تجدیدنظرخواه ذیل فاکتورها در اصل موضوع تاثیری ندارد و آنچه بایستی اثبات شود تادیه وجه آن ها است فلذا تجدیدنظرخواهی منطبق با هیچ یک از جهات منعکس در ماده 348 از قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی نیست فلذا دادگاه با التفات به ماده 228 از همان قانون که بیان کرده چنانچه نسبت به اصالت سند همراه با دعوای پرداخت وجه یا انجام تعهد تعرض شود فقط به ادعای پرداخت وجه یا انجام تعهد رسیدگی خواهد شد و تعرض به اصالت قابل رسیدگی نمی باشد و نیز مستندا به ماده 358 از قانون مارالذکر با رد تجدیدنظرخواهی دادنامه تجدیدنظر خواسته را تایید می نماید. این رای قطعی است.
رییس شعبه 51 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
حضرتی ـ حاجی حسنی