در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ح.و. نسبت به دادنامه شماره 863 مورخه 4/9/92 صادر شده از شعبه 104 دادگاه عمومی جزایی اسلامشهر که به موجب آن مشارالیه در رابطه با اتهام تمرد نسبت به مامور دولت در حین انجام وظیفه و
توهین موضوع شکایت شکات به تحمل پنج ماه حبس تعزیری تعلیقی و پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی در حق صندوق دولت مجازات اول بابت بزه تمرد به مامورین و دومی
توهین به آنان محکوم گردیده است؛ دادگاه با بررسی محتویات پرونده و مداقه در اوراق آن و ملاحظه لایحه تجدیدنظرخواهی که عمده اعتراض ایشان عبارت است از این که بنده یک کارگاه تراشکاری در منطقه مربوطه دارم از این که درب کارگاه مربوطه برای فعالیت و تردد و غیره کوچک بود اقدام به تعویض و تبدیل آن نمودم که مامورین آمدند و تخریب انجام و منجر به شکایت و محکومیت احدی از مامورین شهرداری گردید که دادنامه پیوست است از باب انتقام جویی با نفراتی مراجعه و من حکم ماموریت و دستور قانونی را خواستار شدم که در نهایت منتهی به شکایت آنان شده و مطالب دیگری که به تفصیل مطالعه شده و متهم منکر ارتکاب بزه های مذکور شده است توجها به این که در باب تمرد دلیل کافی وجود ندارد و ادعای متهم مقرون به صحت می باشد و حتی احدی از مامورین در برگ 10 پرونده اظهار نموده اخطار را متهم تحویل نگرفت نظر به این که ابلاغ اخطاریه مقررات خاص خود را دارد و اگر شخصی اخطار را نگرفت طبق مقررات اقدام می گردد و عمل متهم تمرد محسوب نمی گردد لذا مستند به شق 1 بند ب ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن نقض دادنامه در قسمت محکومیت متهم در مورد بزه تمرد به استناد به ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و اصل 37
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حکم بر برایت متهم صادر و اعلام می گردد و اما در مورد
توهین چون متهم دلیلی بر نقض دادنامه ارایه نکرده و رای اصداری با رعایت اصول دادرسی انجام و فاقد ایراد و اشکال موثر قانونی است لذا مستند به بند الف ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن رد تجدیدنظرخواهی در قسمت محکومیت او در مورد جرم
توهین دادنامه تجدیدنظرخواسته در آن مورد تایید می گردد. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 42 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
راثی نصیری ـ غفوری گوراب