تجدیدنظرخواهی مطروحه از ناحیه تجدیدنظرخواه آقای ی.م. به طرفیت تجدیدنظر خواندگان آقایان 1- م.ز. و 2- الف.ز. و نسبت به دادنامه تجدیدنظر خواسته به شماره 01090 مورخ 27/9/92 شعبه 128 محترم دادگاه عمومی حقوقی تهران که بر صدور قرار رد دعوی بدوی تجدیدنظرخواه به خواسته
تعدیل اجاره بهاء عین مستاجره جزء پلاک ثبتی 8549/6974 واقع در بخش دو تهران و به علت آنکه از تاریخ آخرین تعدیل معموله (22/12/88) سه سال سپری نگردیده و بدین واسطه شرایط قانونی دعوی مرقوم قابل احراز تشخیص نگردیده اشعار داشته با هیچ یک از شقوق مقررات قانونی موضوع ماده 348
قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مطابقتی نداشته و مشروح لایحه تجدیدنظرخواهی نیز متضمن جهت یا جهات قانونی نقض نبوده و مفاد آنکه فاقد تقید به هرگونه ادله شرعیه یا قانونیه است موثر در مقام نقض نمی باشد همچنین بر نحوه رسیدگی مرجع محترم نخستین خدشه و منقصتی وارد نیست و دادنامه با اصلاح جهت و علت آن مطابق موازین و مقررات قانونی و محتویات و مستندات پرونده اصدار یافته و درمجموع دلیلی شرعی با قانونی بر نقض آن تقدیم و ارایه نگردیده زیرا: اولا: تجدیدنظرخواه با تغافل از مقررات قانونی موضوع ماده 348 قانون پیش گفته دعوی مربوطه خویش را مقید به هیچ یک از جهت یا جهات قانونی نقض ننموده و نه تنها در دادخواست حاوی دعوی مارالبیان همچنین در لایحه اعتراضیه نیز مراتب دعوی مطروحه را مقید به جهات قانونی اعتراض نداشته و به صرف ابراز ادعای بلاجهت و بلادلیل و صرف انتفاع و استفاده از ظرفیت تجدیدنظرخواهی بسنده و اکتفا نموده که به ترتیب مبینه دعوی مرقوم فاقد موقعیت قانونی گردیده و صرف نظر از آن ثانیا: در دادخواست حاوی دعوی بدوی که در تاریخ 19/12/91 از سوی خواهان آقای م. تقدیم گردیده تقاضای
تعدیل اجاره بهاء عین مستاجره از تاریخ آتیه و آینده (22/12/1391) گردیده و ضمن تصریح در ستون خواسته نیز در متن دادخواست تقدیمی نیز خواسته منعطف به آینده یعنی 22/12/1391 شده و این در حالی است که مطابق اصول حقوقی و موازین مقرره قانونی در تاریخ طرح و اقامه دعوی موضوع خواسته می باید محقق و وجود عینی یا خارجی داشته و خواسته ای که منعطف به آینده باشد قابلیت پذیرش و استماع را دارا نبوده و رویه قاطع قضایی و دکترین موثر حقوقی نیز موید مراتب امر بوده لهذا و صرف نظر از آنکه در تاریخ 19/12/1391 و مطابق مقررات قانونی موضوع ماده 443
قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی ناظر به ماده 4 قانون روابط موجر و مستاجر 1356 امکان قانونی طرح دعوی از حیث انقضای موعد قانونی مقرره وجود داشته لیکن ازآنجاکه با طرح دعوی بدوی در تاریخ 19/12/91 خواسته (تعدیل) منعطف به آتیه و آینده (22/12/91) که فرا نرسیده گردیده لذا دعوی از این حیث فاقد موقعیت قانونی و غیرقابل استماع بوده و ادعای تجدیدنظرخواه از حیث آنکه به علت مسافرت مجبور به طرح و اقامه دعوی زودتر گردیده نیز موثر در مقام نمی باشد لهذا دادگاه بدوا به تجویز مقررات قانونی موضوع ماده 355 قانون صدرالذکر با اصلاح علت و جهت صدور قرار معترض عنه از « عدم رعایت مواعد قانونی »; به « فعلیت نداشتن خواسته در تاریخ اقامه دعوی و درنتیجه منجز و جزمی نبودن خواسته در تاریخ مذکور »; بناء علی هذا و با عنایت به مراتب معنونه مارالذکر اعتراض ابرازی بلاجهت و بلادلیل مطروحه وارد و موجه ندانسته و مستندا به ماده 353
قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی و رعایت بندهای 7 8 و 9 ذیل ماده 84 همان قانون ضمن رد تجدیدنظرخواهی مطروحه درنتیجه دادنامه معترض عنه تجدیدنظر خواسته را اصلاحا و براساس اصلاح معموله در علت و جهت صدور آن تایید و استوار می نماید. رای دادگاه قطعی است.
مستشاران شعبه 25 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
طاهری ـ موحدی