حقوق ناشی از ثبت مقدم علامت تجاری در کشوری که عضو کنوانسیون پاریس نیستند در کشورهای عضو قابل حمایت نیست.

در خصوص دعوی آقای م.خ. به وکالت از ش. به طرفیت 1-شرکت بازرگانی الف. و اداره ثبت علایم تجاری مبنی بر ابطال ثبت علامت تجاری 165561 مورخ 20/12/87 و الزام خوانده دوم به ثبت علامت موضوع اظهارنامه شماره 190040543 مورخ 8/4/1390 و سپس تقدیم دادخواست به طرفیت آقای ف.ق. به عنوان مجلوب ثالث به همان خواسته دادگاه با توجه به دفاعیات وکیل مجلوب ثالث به شرح لایحه پیوست نظر به اینکه علامت متنازع فیه تحت عنوان الف. و تصویر دو پیکان از سوی خواهان در ایران ثبت نشده و با عنایت به عدم عضویت کشور کویت در کنوانسیون پاریس صرف ثبت مقدم علامت مزبور در کشور مذکور موجبات استفاده از مزایای کنوانسیون پاریس را فراهم نیاورده و حقوق ناشی از ثبت مقدم علامت به لحاظ عدم عضویت در اتحادیه در ایران قابل حمایت نمی باشد بنابراین دعوی غیرثابت تشخیص و مستندا به ماده 197 قانون آیین دادرسی مدنی حکم به بطلان آن صادر و اعلام می گردد رای صادره ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی درمحاکم تجدیدنظر تهران می باشد.
رییس شعبه 3 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ احمدی

تجدیدنظرخواهی ش. با وکالت آقای م.خ. به طرفیت 1- شرکت بازرگانی الف. 2- آقای ف.ق. 3- اداره ثبت علایم تجاری نسبت به دادنامه شماره 700 مورخ 27/7/92 صادره از شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن حکم به بطلان دعوی شرکت تجدیدنظرخواه راجع به ابطال ثبت علامت تجاری 16551 مورخ 20/12/87 و الزام ثبت علایم تجاری به ثبت علامت موضوع اظهارنامه شماره 190040543 مورخ 8/4/1390 صادرشده وارد نیست. شرکت تجدیدنظرخواه به اعتبار سابقه ثبت علامت تجاری کلمه الف. به فارسی و تصویر دایره و دو پیکان در طبقات 30 در توزیع محصولات غذایی بالاخص چای در کشور کویت در 14/9/1966 میلادی برابر با 23/6/1345 شمسی هجری و مالکیت سابق بر آن علامت ابطال همان علامت که طی شماره ثبت فوق بنام شرکت بازرگانی الف. ثبت و به آقای ف.ق. انتقال یافته دعوی را اقامه نموده است دادگاه با لحاظ دفاعیات وکیل آقای ف.ق. که مجلوب ثالث بوده با این استدلال که کشور کویت در کنوانسیون پاریس عضویت ندارد و عدم ثبت آن علامت بنام خواهان در ایران تقدم ثبت در کشور مذکور را قابل حمایت ندانسته است. این دادگاه نظر به مجموع مدافعات طرفین اولا- وکیل تجدیدنظرخواه برای اثبات شمول ماده 3 کنوانسیون پاریس برای حمایت از حقوق شرکت موکلش دایر بر اقامت تجدیدنظرخواه در ایران یا تعلق موسسات صنعتی یا تجاری واقعی و معتبر در ایران دلیلی ابراز نداشته است. ثانیا- در فرض قابل حمایت بودن حق تقدم شرکت تجدیدنظرخواه در مورد علامت مورد نزاع مطابق کنوانسیون مذکور به لحاظ اینکه دارنده حق تقدم در فرجه شش ماهه در ماده 4 آن کنوانسیون در ایران اقدامی در خصوص درخواست ثبت به عمل نیاورده است بنابراین اتکا به سابقه ثبت قابل توجه نمی باشد. ثالثا- تجدیدنظرخواه دلیلی بر سابقه مستمر استفاده از علامت مورد نزاع قبل از ثبت توسط تجدیدنظر خوانده اول در ایران ارایه ننموده است بنابراین دادگاه به استناد ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی تجدیدنظرخواهی را رد و دادنامه مذکور را تایید می نماید. این رای قطعی است.
رییس شعبه 12 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
دوبحری ـ قیصری