صرف نوشتن نامه متضمن مطالب خلاف واقع بدون این که برای فرد یا مرجعی ارسال شود مصداق بزه نشر اکاذیب محسوب نمی شود.

در خصوص اتهامات آقایان م.الف. فرزند غ. و ح.الف. فرزند م. دایر بر هر دو شرکت در ایراد ضرب و جرح عمدی و توهین نسبت به آقای م.غ. و اتهام آقای م.غ. فرزند الف. با وکالت آقای س.د. دایر بر ایراد ضرب و جرح عمدی نسبت به آقایان م.الف. و ح.الف. و ایراد تهمت و افتراء نسبت به آقای ح.الف. به شرح منعکس در کیفرخواست با توجه به شکایت طرفین به طرفیت یکدیگر و تحقیقات مرجع انتظامی و دادسرا و کیفرخواست دادسرای ناحیه 14 تهران و استماع دفاعیات متهمان و وکیل یادشده در جلسه دادگاه بزهکاری متهمان در خصوص ایراد ضرب و جرح عمدی و توهین و تبدیل عنوان اتهام افتراء به نشر اکاذیب با توجه به اوراق پرونده احراز می گردد و به استناد مواد 448 و 449 و 462 و 488 و 709 و 710 و 714 و 715 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 آقای م.غ. به پرداخت یک فقره سه هزارم و یک فقره یک صدم دیه کامل به عنوان دیه صدمات و یک فقره در مجموع شش دهم از یک درصد کل دیه به عنوان ارش صدمات در حق آقای م.الف. محکوم می گردد و آقایان ح.الف. و م.الف. با مسیولیت و سهم مساوی در مجموع به پرداخت یک فقره سه هزارم و یک فقره یک صدم و یک فقره یک دوم از یک صدم دیه کامل به عنوان دیه صدمات و پرداخت در مجموع یک و نیم صدم کل دیه به عنوان ارش صدمات در حق آقای م.غ. محکوم می گردند. مهلت پرداخت دیه و ارش صدمات یک سال از تاریخ وقوع جرم می باشد و در اجرای ماده 608 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 آقای م.الف. به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت از جهت ارتکاب توهین به شاکی محکوم می گردد و در خصوص ارتکاب بزه تهمت و افتراء موضوع شکایت آقای ح.الف. و استناد ایشان به نامه 117 صفحه ای مضبوط در پرونده با عنایت به جمیع جملات و صفحات عنوان یا عناوین مجرمانه به صراحت منطبق با ماده 697 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 ملاحظه نمی گردد و ارتکاب بزه منطبق با ماده 698 قانون یاد شده از ناحیه آقای م.غ. احراز می گردد فلذا به استناد ماده 698 قانون یاد شده به تحمل هفتاد و چهار ضربه شلاق تعزیری که با عنایت به بند ت ماده 37 و بند پ ماده 38 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 به جهت اوضاع و احوال خاص موثر در ارتکاب جرم یاد شده که طرفین در طی رفت و آمدهای خانوادگی و اختلافات ناشی از این رفت و آمدها به وجود آمده است مجازات شلاق تعزیری با دو درجه تخفیف به پرداخت ده میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت تبدیل و تخفیف داده می شود و در خصوص اتهام آقای ح.الف. دایر بر توهین به شاکی با توجه به اوراق پرونده و استماع دفاعیات او در جلسه دادگاه بزهکاری او احراز نمی گردد و به استناد اصل 37 از قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران از این اتهام به جهت عدم ملاحظه دلیل کافی تبریه می گردد. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی وفق مقررات است.
رییس شعبه 1130 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ خسروخانی

به موجب قسمتی از دادنامه شماره 100591 مورخ 21/7/92 دادگاه عمومی جزایی شعبه محترم 1130 تهران در موارد زیر رای صادر شده است: الف) آقای م.الف. فرزند غ. به دلیل ایراد ضرب و جرح عمدی و توهین نسبت به آقای م.غ. به پرداخت دیه و جزای نقدی محکوم شده است.
ب) آقای ح.الف. فرزند م. به دلیل ایراد ضرب و جرح عمدی آقای م.غ. به پرداخت دیه محکوم شده است.
ج) آقای م.غ. فرزند الف. به دلیل نشر اکاذیب به تحمل شلاق و در ادامه با اعمال تخفیف به جزای نقدی و به دلیل ایراد ضرب و جرح عمدی به پرداخت دیه محکوم شده است. آقای م.غ. و آقای ح.الف. اعتراض کرده و رسیدگی مرحله تجدیدنظر را خواستار شده اند. این دادگاه با مطالعه تمام اوراق پرونده اعتراض آقای م.غ. را در مورد محکومیت به دلیل نشر اکاذیب مآلا وارد تشخیص می دهد زیرا صرف نوشتن نامه ای که احتمالا متضمن مطالب خلاف واقع باشد بدون این که این نامه برای فردی یا مرجعی ارسال شود جرم تلقی نمی شود. علی هذا نظر به این که در این پرونده ثابت شده است که آقای م.غ. نامه ای نوشته است اما چون این نامه توسط وی به فردی یا مرجعی داده نشده است نمی توان وی را به صرف نوشتن نامه حتی اگر متضمن خلاف هم باشد به تحمل مجازات محکوم کرد علی هذا به استناد تبصره 1 ماده 22 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب با نقض دادنامه معترض عنه رای برایت آقای م.غ. در این قسمت صادر می گردد. اعتراض آقای م.غ. در سایر موارد و هم چنین اعتراض آقای ح.الف. متضمن دلیلی نیستند که نادرستی دادنامه بدوی را نمایان نمایند بر این اساس و مستنبط از ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری رای بر رد اعتراض مشارالیهما صادر می گردد. این رای قطعی است.
رییس شعبه 63 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
علی زاده اشکلک ـ ناصری نژاد