مجرد اثبات یک بار ایراد ضرب وجرح زوجه (حتی به موجب حکم دادگاه) نمی تواند به عنوان مانعی مشروع جهت عدم تمکین تلقی شود.

در خصوص دادخواست ر.م. فرزند ع. به طرفیت ک.د. فرزند ق. به خواسته الزام به تمکین دادگاه با توجه به نکاح نامه پیوست علقه زوجیت دایم بین طرفین را محرز دانسته و ازآنجاکه زوج دارای منزل مستقل است و خوانده هیچ گونه دفاعی ننموده است لذا به استناد ماده 1102 قانون مدنی حکم به تمکین صادر می نماید. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدید نظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر استان تهران است.
دادرس شعبه 7 دادگاه عمومی خانواده شهرری - ذوالفقاری

در خصوص تجدید نظر خواهی آقای ر.م. به طرفیت خانم ک.د. نسبت به دادنامه شماره 0523مورخ 18/4/1392شعبه محترم هفتم دادگاه عمومی شهرری در پرونده کلاسه 01516 مبنی بر صدور حکم قبولی واخواهی و صدور حکم نقض رای غیابی الزام زوجه به تمکین و رد خواسته الزام زوجه به تمکین وارد است زیرا با توجه به محتویات پرونده و ملاحظه لوایح طرفین رای صادره دادگاه بدوی مطابق مقررات مربوطه صادر نگردیده است زیرا اولا زوجه در زمان زوجیت به موجب نص ماده 1114 قانون مدنی مکلف به حضور در منزل زوج و نمکین نسبت به وی می باشد ثانیا مستند اصلی دادگاه بدوی در رد دعوی الزام زوجه به تمکین دادنامه شماره 0232 مورخه 8/4/1392 شعبه 101 دادگاه جزایی شهرری مینی بر محکومیت زوج به ایراد ضرب و دیه نسبت به زوجه می باشد درصورتی که محکومیت مذکور در حدی نیست که بتواند موجبات اجرای ماده 1115 قانون مدنی را فراهم آورد و به تبع آن روابط زوجین را متشنج تر کرد لذا این دادگاه با عنایت به مراتب مذکور به استناد ماده 358 قانون آیین دادرسی رای صادره دادگاه بدوی را نقض کرده و به استناد ماده 1114 قانون مدنی حکم به مراجعه زوجه به منزل مشترک و تمکین در حق زوج محکوم می نماید لازم به توضیح است این دادگاه به موجب ماده 1103 قانون مدنی به زوج تذکر اکید می دهد نسبت به زوجه در زندگی مشترک حسن معاشرت را با توجه به رای محکومیت جزای فوق الذکر داشته باشد این رای قطعی است.
رییس شعبه 24 تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
مرادی هرندی ـ روحانی