ماده 34ـ در صورتی که شاکی ضمن طرح شکایت خود یا پس از آن مدعی شود که اجرای اقدامات یا تصمیمات یا آراء قطعی یا خودداری از انجام وظیفه توسط اشخاص و مراجع مذکور در ماده (10) این قانون سبب ورود خسارتی می گردد که جبران آن غیرممکن یا متعسر است می تواند تقاضای صدور دستور موقت نماید. پس از طرح شکایت اصلی درخواست صدور دستور موقت باید تا قبل از ختم رسیدگی به دیوان ارائه شود. این درخواست مستلزم پرداخت هزینه دادرسی نیست.
مشاهده ماده 34 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداریماده 35ـ شعبه رسیدگی کننده در صورت احراز ضرورت و فوریت موضوع برحسب مورد دستور موقت مبنی بر توقف اجرای اقدامات تصمیمات و آراء مزبور یا انجام وظیفه صادر می نماید. تبصره ـ دستور موقت تاثیری در اصل شکایت ندارد و در صورت رد شکایت یا صدور قرار اسقاط یا ابطال یا رد دادخواست اصلی دستور موقت نیز لغو می گردد.
مشاهده ماده 35 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداریماده 36ـ مرجع رسیدگی به تقاضای صدور دستور موقت موضوع ماده (34) این قانون شعبه ای است که به اصل دعوی رسیدگی می کند لکن در مواردی که ضمن درخواست ابطال مصوبات از هیات عمومی دیوان تقاضای صدور دستور موقت شده باشد ابتداء پرونده جهت رسیدگی به تقاضای مزبور به یکی از شعب ارجاع می شود و در صورت صدور دستور موقت در شعبه پرونده در هیات عمومی خارج از نوبت رسیدگی می شود.
مشاهده ماده 36 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداریماده 38ـ در صورت صدور دستور موقت یا لغو آن مفاد آن به طرفین و در صورت رد تقاضای صدور دستور موقت مفاد آن به شاکی ابلاغ می شود. تقاضای صدور دستور موقت قبل از اتخاذ تصمیم شعبه مانع اجرای تصمیمات قانونی موضوع ماده (10) این قانون نیست.
مشاهده ماده 38 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری