در پرونده کلاسه 00672 شعبه دوم دادگاه حقوقی تاکستان خانم پ.ر. دادخواستی به طرفیت اداره راه و ترابری شهرستان تاکستان به خواسته صدور حکم بر محکومیت خوانده به پرداخت بهای عادله قطعه زمینی واقع در تاکستان با جلب نظر کارشناس رسمی دادگستری علی الحساب مقوم به ـ /000/510 ریال تقدیم دادگاه عمومی نموده. ضمن دادخواست توضیح داده مالک چهار سهم مشاع از نه سهم شش دانگ یک قطعه باغ به مساحت 1212 مترمربع از پلاک 10329 فرعی از یک اصلی تاکستان می باشد. خوانده اقدام به احداث راه اصلی از قسمت سهام خواهان در مسیر تحت مالکیت وی نموده که به صورت کلی زمین خواهان از حیز انتفاع ساقط شده. لذا به شرح خواسته تقاضای رسیدگی دارم دادگاه پس از تعیین وقت و یک سلسه رسیدگی و صدور حکم بر اعسار موقت از پرداخت هزینه دادرسی سرانجام طی قرار شماره 00766 ـ 22/9/91 با استناد به ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری و اصل 173 قانون اساسی و آراء 93 ـ 27/3/80 و 199 ـ 26/3/87 هیات عمومی دیوان عدالت اداری رسیدگی و صدور رای در اساس استحقاق یا عدم استحقاق مالکین اراضی و املاک مذکور به دریافت معوض و یا بهای اراضی و املاک واقع در طرح های دولتی و شهرداری ها با دیوان عدالت اداری می باشد با نفی صلاحیت از خود به صلاحیت دیوان عدالت قرار عدم صلاحیت صادر می نماید شعبه دیوان عدالت اداری طی دادنامه شماره 702372 ـ 14/12/91 با این استدلال که مطالبه بهای عادله روز که همان
خسارت است تعیین آن به عهده محاکم دادگستری است بعد از تصدیق
خسارت در دیوان عدالت اداری مطابق تبصره ذیل ماده 13 قابل طرح در محاکم دادگستری خواهد بود در حال حاضر شاکی صرفا بهای عادله را مورد مطالبه قرار داده است که قبل از تصدیق
خسارت امکان رسیدگی در محاکم دادگستری نبوده النهایه شاکی تصدیق
خسارت را هم مورد خواسته قرار نداده است. ولی شعبه دادگاه قرار عدم صلاحیت به صلاحیت دیوان صادر نموده لذا با حدوث اختلاف پس از جلب نظر مشاوران ماده 46 قانون دیوان عدالت اداری پرونده جهت حل اختلاف به دیوان عالی کشور ارسال شود پس از ارسال پرونده به دیوان عالی کشور و ارجاع به این شعبه و ثبت به کلاسه فوق در تاریخ بالا در دستور کار شعبه قرار گرفته است.