در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ع.ب. نسبت به دادنامه شماره 583 مورخه 22/9/1391 صادره از شعبه 101 دادگاه عمومی جزایی پیشوا به موجب آن مشارالیه به اتهام تخریب سیم برق از طریق قطع آن به تحمل شش ماه حبس تعزیری با احتساب ایام بازداشت قبلی محکوم شده است با توجه به محتویات پرونده اعتراض وارد به نظر می رسد به شرح ذیل اولا تجدیدنظرخواه وفق شکایت شاکی به اتهام مباشرت در
سرقت کابل برق تحت تعقیب قرار گرفته از ناحیه دادسرای مربوطه قرار مجرمیت و کیفرخواست صادر شده است منتهی قاضی محترم در مورد
سرقت تجدیدنظرخواه را تبریه کرده است و ثانیا نامبرده به اتهام متعدد تحت تعقیب نبوده است بلکه به اتهام مباشرت در
سرقت تعقیب شده است دادگاه محترم به استناد بند ج از ماده 14
قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب فقط به جرایمی رسیدگی می کند که در کیفرخواست مطرح شده است اگر نظر دادگاه محترم تغییر عنوان جرم بود نباید حکم برایت می داد و نظریه 6006/7 ـ 13838 مشورتی هم موید این موضوع است «اگر عنوان جزای مورد تشخیص دادگاه با آنچه در کیفرخواست به ماده دیگری استناد شده متفاوت باشد دادگاه براساس تشخیص و تطبیق جرم با ماده قانونی که تشخیص می دهد می تواند با تغییر جرم و تفهیم آن و پس از اخذ دفاعیات متهم حکم صادر نماید»; ولیکن دادگاه محترم این چنین عمل نکرده است در خصوص جرم عنوان شده و مورد شکایت شاکی و براساس آن کیفرخواست صادرشده است دادگاه محترم حکم به برایت داده است به یک موضوعی که اصلا مورد شکایت نبوده و در طول دادرسی دادسرا عنوان نشده است بدون تغییر مفاد کیفرخواست تجدیدنظرخواه را به اتهام تخریب محکوم نموده است. رای صادره برخلاف موازین قانونی و شرعی می باشد به استناد بند ب ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری نقض در مورد تجدیدنظرخواهی از اتهام تخریب به استناد ماده 177 قانون مارالذکر قرار منع تعقیب صادر و اعلام می گردد. در مورد حکم به برایت از ناحیه کسی اعتراضی نشده است این دادگاه مواجه با تکلیفی نیست. رای صادره قطعی است.
مستشاران شعبه 31 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
عظیمی ـ شریعتی