رای قضایی شماره 9309970229900458

رای قضایی شماره 9309970229900458

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9309970229900458


شماره دادنامه قطعی:
9309970229900458

تاریخ دادنامه قطعی:
1393/12/10

گروه رای:
کیفری

نوع مرجع:
دادگاه تجدیدنظر استان

عنوان رای:
صدور چک های متعدد با سریال متوالی

پیام رای:
صدور چک های متعدد با سریال های متوالی اماره بر وعده دار بودن چک ها است.

رای دادگاه بدوی
در خصوص اتهام آقای ع. دایر بر صدور سه فقره چک بلامحل جمعا به مبلغ هفتادودو میلیون و نود هزار ریال؛ دادگاه با عنایت به محتویات پرونده شکایت شاکی فتوکپی چک و گواهینامه های عدم پرداخت کیفرخواست صادره از ناحیه دادسرا و توجها به این که متهم علی رغم ابلاغ اخطاریه بدون عذر موجه حضور نیافته است و با توجه به این که وکیل متهم دفاع موثر به عمل نیاورده است مجرمیت متهم موصوف محرز است لهذا مستندا به مواد 3 و 7 قانون صدور چک و با ذکر این توضیح که با عنایت به موقعیت قانونی بند ج ماده 7 قانون صدور چک محمل اجرای ماده 134 قانون مجازات اسلامی 1392 در خصوص صدور چک های بلامحل متعدد منتفی است؛ حکم بر محکومیت متهم موصوف به تحمل دو سال حبس تعزیری و ممنوعیت از داشتن دسته چک به مدت دو سال صادر و اعلام می دارد. رای صادره حضوری بوده ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران است.
رییس شعبه 1028 دادگاه عمومی جزایی تهران- امیری

رای دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ع. نسبت به دادنامه شماره 930703 تاریخ 16/06/1393 صادره از شعبه 1028 دادگاه عمومی جزایی تهران که در بردارنده صدور حکم محکومیت به تحمل دو سال حبس تعزیری و ممنوعیت از داشتن دسته چک به مدت دو سال به علت صدور سه فقره چک بلامحل به شماره های902...مورخ 10/03/1390 به مبلغ 000/240/16 ریال 901... مورخ 28/02/1390 به مبلغ 000/950/15 ریال و 908... مورخ 05/04/1390 به مبلغ 000/900/39 ریال (هر سه فقره) عهده بانک ک. موضوع شکایت تجدیدنظرخوانده آقای م. به استناد مواد 3 و 7 قانون صدور چک اصلاحی است؛ قطع نظر از این که تجدیدنظرخواه در لایحه اعتراضیه دلیل یا دلایل اعتراض خود را نسبت به دادنامه معترض عنه بیان و اقامه ننموده است اما ازآنجاکه چک های مورد ترافع به ترتیب در تاریخ های 16/03/1390 01/04/1390 و 06/04/1390 منتهی به صدور گواهینامه عدم پرداخت چک از سوی بانک محال علیه واقع گردیده است؛ بنابراین برداشت و نتیجه گیری حاصله مبین آن است که تاریخ واقعی صدور چک های.. . و.. . مقدم بر تاریخ مندرج در متن چک ها و حداقل در زمان صدور چک به شماره 901... یعنی تاریخ 28/02/1390 قطع نظر از این که تاریخ برگشت آن موخر بر چک شماره.. . بوده است لذا همان طور که وکیل تجدیدنظرخواه در جلسه رسیدگی دادگاه بدوی مورخ 03/04/1393 اظهار داشته وقتی که یکی از چک ها برگشت بخورد و خالی از وجه باشد منطقی و عملی نبوده که تجدیدنظرخوانده چک های دیگر را به روز از تجدیدنظرخواه دریافت دارد و نتیجتا صدور چک های موضوع شکایت به شماره های 902... مورخ 10/03/1390 به مبلغ 000/240/16 ریال و 908... مورخ 05/04/1390 به مبلغ 000/900/39 ریال در تاریخی مقدم بر تاریخ مندرج در متن آن ها مسجل و مبرهن است و به عبارت دیگر چک های مزبور به صورت وعده دار صادر و تحریر گشته اند و دادگاه با توجه به استدلال به عمل آمده درخواست تجدیدنظر را در این قسمت وارد دانسته و حکم تجدیدنظرخواسته را نسبت به چک های مورداشاره به استناد بند هـ ماده 13 قانون صدور چک اصلاحی و بندهای 1 و 4 از ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و حاکمیت اصل برایت در قانون اساسی موضوع اصل 37 آن به لحاظ فقد وصف کیفری چک ها نقض و حکم برایت تجدیدنظرخواه را صادر و اعلام می دارد. اما در مورد چک به شماره 901... تاریخ 28/02/1390 به مبلغ 000/950/19 ریال با توجه به این که در پرونده دلیلی وجود ندارد که در تاریخی مقدم بر تاریخ مندرج در متن آن صادر و تحریر شده است و بر نحوه رسیدگی و دلایل احراز مجرمیت تجدیدنظرخواه و انطباق حکم صادره در این قسمت با قانون خدشه و خللی وارد و مترتب نیست و لایحه تجدیدنظرخواهی هم متضمن اقامه دلیل موثر در فسخ و گسیختن حکم تجدیدنظرخواسته باشد نیست؛ بنابراین دادگاه مستندا به بند الف ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری با مردود دانستن درخواست تجدیدنظر حکم تجدیدنظرخواسته را در مورد چک مارالذکر تایید و استوار می نماید. النهایه کیفر موضوع حکم را از دو سال حبس تعزیری و ممنوعیت از داشتن دسته چک به مدت دو سال مستندا به بند ب ماده 7 قانون صدور چک اصلاحی ناظر بر ماده 3 همان قانون به شش ماه حبس تغییر و تقلیل می دهد. رای صادره قطعی است.
شعبه 70 دادگاه تجدیدنظراستان تهران - رییس و مستشار
محمد علی بیک وردی - ولی الله فتاحی

قاضی:
امیری , محمد علی بیک وردی , فتاحی

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 134 ـ در جرایم موجب تعزیر هرگاه جرایم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد دادگاه برای هر یک از آن جرایم حداکثر مجازات مقرر را حکم می کند و هرگاه جرایم ارتکابی بیش از سه جرم باشد مجازات هر یک را بیش از حداکثر مجازات مقرر قانونی مشروط به اینکه از حداکثر به اضافه نصف آن تجاوز نکند تعیین می نماید. در هر یک از موارد فوق فقط مجازات اشد قابل اجراء است و اگر مجازات اشد به یکی از علل قانونی تقلیل یابد یا تبدیل یا غیرقابل اجراء شود مجازات اشد بعدی اجراء می گردد. در هر مورد که مجازات فاقد حداقل و حداکثر باشد اگر جرایم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد تا یک چهارم و اگر جرایم ارتکابی بیش از سه جرم باشد تا نصف مجازات مقرر قانونی به اصل آن اضافه می گردد. تبصره 1 ـ در صورتیکه از رفتار مجرمانه واحد نتایج مجرمانه متعدد حاصل شود طبق مقررات فوق عمل می شود. تبصره 2 ـ در صورتی که مجموع جرایم ارتکابی در قانون عنوان مجرمانه خاصی داشته باشد مقررات تعدد جرم اعمال نمی شود و مرتکب به مجازات مقرر در قانون محکوم می گردد. تبصره 3 ـ در تعدد جرم در صورت وجود جهات تخفیف دادگاه می تواند مجازات مرتکب را تا میانگین حداقل و حداکثر و چنانچه مجازات فاقد حداقل و حداکثر باشد تا نصف آن تقلیل دهد. تبصره 4 ـ مقررات تعدد جرم در مورد جرایم تعزیری درجه های هفت و هشت اجراء نمی شود. این مجازات ها با هم و نیز با مجازات های تعزیری درجه یک تا شش جمع می گردد.

مشاهده ماده 134 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM