در صورتی دفاع در منازعه قابل طرح است که استناد کننده به دفاع خود مقدمات درگیری را فراهم نکرده باشد.

به موجب رای شماره 900383-1389/07/11 صادرشده از شعبه هفتاد و یکم دادگاه کیفری استان.. . آقای د. به اتهام قتل عمدی مرحوم ح. تحت پیگرد قرار گرفته است که با توجه به مجموع محتویات پرونده به شرحی که در دادنامه مذکور بازتاب یافته است مجرم شناخته شده و با ذکر مستندات قانونی به قصاص نفس محکوم شده است. این رای به موجب رای شماره 1413-1389/12/24 صادرشده از شعبه یازدهم دیوان عالی کشور مورد تایید قرار گرفته است و هم اینک دادستان مرکز استان.. . با تقدیم لایحه ای مبنی بر این که موضوع قتل موردبحث در پرونده از مصادیق تبصره 2 ماده 302 قانون مجازات اسلامی 1392 می باشد تقاضای اعاده دادرسی کرده است و حسب نظر وی مورد از مصادیق از مصادیق صدق دفاع تلقی و لکن از حد دفاع متناسب تجاوز شده است که متن لایحه هنگام شور قرایت خواهد شد.
هییت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرایت گزارش حیدری عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده در خصوص دادنامه 900383-1389/07/11 مشاوره نموده چنین رای می دهد:

درخواست اعاده دادرسی دادستان عمومی و انقلاب.. . مبنی بر اعاده دادرسی نسبت به رای قطعی شماره 900383-1389/07/11صادرشده از شعبه هفتاد و یکم دادگاه کیفری استان و تاییدشده به موجب رای شماره 1413-1389/12/24 شعبه یازدهم دیوان عالی کشور صرف نظر از این که دادستان عمومی و انقلاب جزو مقاماتی که به موجب ماده 273 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری حق اعاده دادرسی دارند نیست و موضوع از دیدگاه حقوق دانان مورد اختلاف است با فرض قابل طرح بودن نیز با عنایت به محتویات پرونده محاکماتی خصوصا صفحات 142 و 63 اعلام و اقرار محکوم علیه آقای د. مبنی بر این که مقدمات وقوع منازعه را خود فراهم کرده است و به عبارت دیگر اصولا در منازعه دفاع قابل طرح نیست. زیرا دفاع در صورتی محقق است که موضوع دیگری به جز درگیری وجود نداشته و قابل تصور نباشد بنابراین مورد از مصادیق تبصره 2 ماده 302 قانون مورد اشاره دادستان محترم مستدعی اعاده دادرسی نیست و با هیچ یک از شقوق ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری منطبق نمی باشد و مستندا به ماده 274 قانون یادشده مردود اعلام می شود.
شعبه 37 دیوان عالی کشور- رییس و عضو معاون
سید عباس بلادی - غلامحسین حیدری