شهادت ابوین به اعتبار قرابت نزدیک نسبی موثر در مقام و اثبات ادعا نیست.

تجدیدنظرخواهی آقای م.م. به وکالت از خانم س.ش. از دادنامه شماره 1092 مورخ 18/11/91 شعبه 1082 دادگاه عمومی جزایی تهران که متضمن صدور حکم به برایت متهم آقای م.ت. از اتهام ایراد توهین نسبت به شاکی موصوف بوده به نظر وارد و موجه نیست؛ زیرا علاوه بر انکار شدید متهم در تمامی مراحل دادرسی هم اظهارات ابوین تجدیدنظرخواه چندان دلالت روشنی بر توجه اتهام انتسابی به متهم مذکور نداشته؛ مضافا به اینکه گواهی آنان به اعتبار قرابت نزدیک نسبی موثر در مقام نخواهد بود. از طرفی هم صورت جلسه تنظیمی مرجع انتظامی در برگ 18 پرونده موید صرفا اختلافات و درگیری طرفین بوده و نیز اظهارات شاکی هم در جلسه دادرسی مورخ 17/11/91 هم آن را تقویت می نماید. از این رو خدشه ای بر ارکان و مبانی رای نخستین وارد نبوده و این مرجع با عدم انطباق موضوع تجدیدنظرخواهی با هیچ یک از شقوق ذیل ماده 240 از قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مستندا به بند الف ماده 257 همان قانون با رد اعتراض مزبور دادنامه تجدیدنظرخواسته را عینا تایید و استوار می نماید. این رای قطعی است.
مستشاران شعبه 61 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
ناصری نژاد ـ صداقتی