تعیین محل سکونت زوجین با شوهر می باشد حتی اگر منزل پدری باشد و چنانچه زوجه حاضر به زندگی کردن در آن نباشد از مصادیق عدم تمکین است لذا شکایت ترک انفاق وی مسموع نیست.

در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم ن.ج. نسبت به دادنامه شماره 1083 مورخ 8/12/91 صادره از شعبه 1163 دادگاه عمومی جزایی تهران مبنی بر صدور حکم بر برایت آقای ع.ر. از اتهام ترک انفاق با ملاحظه لایحه اعتراضیه تقدیمی و با بررسی محتویات و مندرجات پرونده و نظر به اینکه تعیین محل سکونت زوجین با شوهر می باشد و دادگاه محترم بدوی نیز از جهت عدم تمکین زوجه نسبت به زوج دادنامه مذکور را اصدار نموده است و در این مرحله از رسیدگی نیز دلیلی که ایجاب نقض آن دادنامه را فراهم نماید ارایه نگردیده است و در لایحه تقدیمی نیز ذکری از پذیرش تمکین در محل زندگی مشترک به میان نیامده است؛ علی هذا به استناد بند الف ماده 257 از قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن رد اعتراض دادنامه تجدیدنظرخواسته تایید می گردد. این رای قطعی است.
رییس شعبه 19 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار
محمدی ـ ایرانی