در دعوای مطالبه اجرت المثل ایام تصرف افزودن خلع ید تا پایان جلسه نخست دادرسی مصداق افزایش خواسته نبوده و خواسته جدید تلقی می شود و در قالب افزایش خواسته قابلیت استماع ندارد.

در این پرونده در تاریخ 5/3/89 آقای غ.ظ. به وکالت از جانب آقایان و خانم ها م. و ه. و ل. و ژ.ش. و پ.ک. دادخواستی به طرفیت خانم و.ش. و آقای م.ن. با وکالت آقای م.ح. به خواسته مطالبه قدرالسهم خواهان ها از اجرت المثل یک دستگاه سوییت واقع در حیاط ملک پلاک ثبتی شماره 712/67 بخش 11 تهران از تاریخ 16/8/83 تقدیم و متقابلا در تاریخ 7/12/89 آقای م.ح. به وکالت از جانب خانم و.ش. دادخواستی به طرفیت خانم پ.ک. به خواسته مطالبه قدرالسهم خواهان از اجرت المثل منزل ویلایی به پلاک ثبتی فوق الاشاره از تاریخ 1/3/88 تقدیم که پرونده های موصوف با صدور قرار رسیدگی توام تجمیع می گردد. دادگاه با توجه به رسیدگی های معموله و استماع اظهارات و مدافعات وکلای متداعیین و مداقه در مستندات ابرازی ایشان؛ الف) در خصوص دعوی اصلی مطروحه به طرفیت خانم و.ش. با عنایت به استقرار مالکیت رسمی خانم پ.ک. نسبت به دو دانگ مشاع از ملک موصوف و همچنین استقرار مالکیت مشاعی و موروثی متداعیین نسبت به چهار دانگ دیگر آن و با التفات به احراز تصرفات انحصاری خوانده خانم و.ش. در سوییت موضوع دعوی و با امعان نظر به عدم موافقت خواهان ها به استفاده انحصاری و مجانی خوانده از سوییت مشاعی موصوف دعوی خواهان ها را نسبت به خوانده ردیف اول خانم و.ش. وارد تشخیص و نظر به اینکه خوانده دلیل و مدرکی که مثبت بی حقی خواهان ها در طرح دعوی و یا مشروعیت تصرفات انحصاری خویش در سوییت مرقوم باشد به دادگاه ارایه ننموده و در پرونده نیز موجود نمی باشد و با توجه به اینکه کارشناس رسمی منتخب دادگاه به موجب نظریه وارده به شماره 497 ـ 31/2/91 دفتر دادگاه اجرت المثل شش دانگ سوییت مرقوم را از تاریخ 16/8/83 (تاریخ فوت مرحوم ق.ش.) لغایت 9/6/85 به مبلغ 75.000.000 ریال ارزیابی نموده که سهم خانم پ.ک. بر مبنای دو دانگ ایشان مبلغ 25.000.000 ریال بوده و الباقی (50.000.000 ریال) قدرالسهم متداعیین از اجرت المثل معینه می باشد لذا ضمن پذیرش دعوی مطروحه و مستندا به مواد 337 و 582 قانون مدنی و ماده 198 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی حکم بر محکومیت خوانده به پرداخت مبلغ 67.700.000 ریال (مبلغ 31.250.000 ریال سهم خانم پ.ک. و الباقی سهم پسر دو برابر دختر) در حق خواهان ها صادر و اعلام می نماید خواهان ها موظف به پرداخت مبلغ 1.134.000 ریال بابت مابه التفاوت هزینه دادرسی در حق صندوق دولت می باشند. ب) در خصوص دعوی تقابل مطروحه به طرفیت خانم پ.ک. با عنایت به استقرار مالکیت مشاعی و موروثی خواهان در ملک موضوع دعوی و توجها به محکومیت خوانده تقابل به پرداخت اجرت المثل قدرالسهم خواهان تقابل از تاریخ 16/8/1383 لغایت 31/2/1388 طی دادنامه شماره 661 مورخ 17/9/88 صادره از شعبه 108 دادگاه عمومی حقوقی تهران و با التفات به احراز تصرفات انحصاری خوانده تقابل در آپارتمان طبقه اول ملک موضوع دعوی دعوی وکیل خواهان تقابل را نسبت به مطالبه اجرت المثل آپارتمان طبقه اول وارد تشخیص و نظر به اینکه کارشناس منتخب دادگاه به موجب نظریه وارده به شماره 497 -31/2/91 دفتر دادگاه قدرالسهم خواهان تقابل از اجرت المثل آپارتمان واقع در طبقه اول ملک موضوع دعوی از تاریخ 1/3/88 لغایت 7/12/89 را به مبلغ 108.850.000 ریال ارزیابی نموده لذا ضمن پذیرش دعوی مطروحه و مستندا به مواد 337 و 582 قانون مدنی حکم بر محکومیت خوانده تقابل به پرداخت مبلغ 108.850.000 ریال بابت اجرت المثل از تاریخ 1/3/88 لغایت 7/12/89 صادر و اعلام می نماید خواهان تقابل مکلف به پرداخت مبلغ 1.150.000 ریال بابت ما به التفاوت هزینه دادرسی در حق صندوق دولت می باشد. ج) در خصوص آن قسمت از خواسته خواهان دعوی تقابل مبنی بر مطالبه اجرت المثل آپارتمان طبقه دوم ملک موضوع دعوی نظر به عدم احراز تصرفات خوانده در آپارتمان مرقوم و مستندا به ماده 197 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی حکم بر رد دعوی صادر می گردد. د) در خصوص دعوی مطروحه از سوی خواهان های دعوی اصلی به طرفیت آقای م.ن. به خواسته مطالبه اجرت المثل سوییت متنازع فیه نظر به اینکه خوانده اخیر تصرف استقلالی در سوییت مرقوم نداشته و تصرفات وی در سوییت مذکور به تبع تصرفات همسرش (خوانده خانم و.ش.) بوده که مشارالیها نیز به شرح بند الف فوق به پرداخت اجرت المثل محکوم گردیده لذا بنا به مراتب فوق و مستندا به ماده 197 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی حکم بر رد دعوی مطروحه به طرفیت خوانده آقای م.ن. صادر می گردد. هـ) در خصوص خواسته خلع ید مطروحه از سوی خواهان دعوی تقابل که در جلسه اول رسیدگی و در قالب افزایش خواسته مطرح گردیده نظر به اینکه خواسته مرقوم از مصادیق افزایش خواسته نبوده بلکه خواسته و دعوی جدید محسوب و طرح آن در قالب افزایش خواسته فاقد وجاهت قانونی می باشد لذا مستفاد از ماده 96 و مستندا به ماده 2 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی قرار عدم استماع آن و اعلام می گردد. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 112 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ محمودی

خانم و.ش. با وکالت آقای م.ح. به طرفیت -1 آقای م. و خانم ها 2-ه. 3 -ل. 4 -ژ. همگی ش. و 5 پ.ک. نسبت به دادنامه شماره 710-25/7/91 شعبه 112 دادگاه عمومی حقوقی تهران می باشد. براساس دادنامه موصوف دعوی اصلی تقدیمی تجدیدنظرخواندگان دایر به مطالبه اجرت المثل ایام تصرف در یک دستگاه سوییت واقع در حیاط پلاک ثبتی 712/67 بخش 11 تهران از تاریخ 16/8/83 لغایت 30/5/84 با اتکا به نظریه کارشناس مورد پذیرش قرارگرفته حکم بر محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ 000/700/67 ریال در حق تجدیدنظرخواندگان صادرشده و در خصوص دعوی تقابل تقدیمی تجدیدنظرخواه به طرفیت تجدیدنظرخوانده ردیف پنجم به خواسته مطالبه اجرت المثل ایام تصرف از تاریخ 1/2/88 با اتکا به نظریه کارشناس حکم بر محکومیت تجدیدنظرخوانده به پرداخت مبلغ 000/805/108 ریال بابت اجرت المثل ایام تصرف در آپارتمان طبقه اول جزء پلاک ثبتی فوق الذکر از تاریخ 1/3/88 لغایت 7/12/89 در حق تجدیدنظرخواه صادرشده و راجع به دعوی مطالبه اجرت المثل آپارتمان طبقه دوم ملک موضوع دعوی باتوجه به عدم احراز تصرفات حکم به رددعوی صادرشده و در خصوص دعوی خلع ید مطروحه ازسوی تجدیدنظرخواه به این جهت که دعوی مذکور در قالب افزایش خواسته مطرح شده و موضوع از مصادیق افزایش خواسته نبوده بلکه دعوی جدید محسوب می شود قرار عدم استماع دعوی صادر شده است. اینک بابررسی محتویات و مستندات پرونده و مطالعه لایحه ابرازی وکیل تجدیدنظرخواه هر چند دراین مرحله ایراد موجه و مدللی که با یکی از جهات تجدیدنظرخواهی منطبق بوده و موثر در نقض و بی اعتباری دادنامه معترض عنه باشد اقامه نگردیده لیکن با توجه به اینکه خواسته دعوی اصلی مطالبه اجرت المثل از تاریخ 16/8/83 لغایت 30/5/84 بوده و تا جلسه اول نیز افزایش نیافته محاسبه اجرت المثل تا تاریخ 9/5/86 محمول بر اشتباه بوده فلذا میزان اجرت المثل موضوع محکومیت تجدیدنظرخواه مستلزم اصلاح می باشد بنا به مراتب مذکور به تجویز ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی و با رعایت ماده 351 قانون مرقوم ضمن رد اعتراض و اصلاح اجرت المثل موضوع محکومیت تجدیدنظرخواه از مبلغ 000/700/67 ریال به مبلغ 688/334/30 ریال دادنامه تجدیدنظرخواسته که من حیث المجموع موافق موازین قانونی با رعایت اصول دادرسی صادر شده تایید و استوار می گردد. این رای قطعی است.
رییس شعبه 12 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
دوبحری ـ نورزاد