تاریخ تقدیم دادخواست به دادگاه صادرکننده رای فرجام خواسته ابتدای فرجام خواهی محسوب و ملاک قانونی در احتساب مهلت فرجامی و تشخیص به موقع یا خارج از موعد بودن دادخواست فرجامی است. و تقدیم دادخواست به دادگاهی غیر از دادگاه صادر کننده رای در احتساب مهلت فرجامی موثر نیست.

در تاریخ 1393/5/14 آقای الف. م. به طرفیت خانم ع.م. دادخواستی به خواسته صدور حکم به تنفیذ طلاق نامه شرعی مورخ 1393/5/13 و ثبت آن و ابطال سند رسمی زوجیت تقدیم نموده که در شعبه اول دادگاه عمومی حقوقی شهرستان پیرانشهر ثبت و دادگاه پس از رسیدگی لازم سرانجام به موجب دادنامه شماره 794- 1393/6/15 حکم به تایید و تنفیذ طلاق نامه عادی ابرازی خواهان صادر و زوج را مکلف نموده که قبل از ثبت رسمی طلاق کلیه حق وحقوق شرعی و قانونی زوجه را پرداخت نماید. خوانده نسبت به دادنامه مزبور تجدیدنظرخواهی نموده که شعبه پنجم دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی به موضوع رسیدگی با استدلال منعکس در آن اعتراض تجدیدنظرخواه را وارد تشخیص و ضمن نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته قرار رد دعوی خواهان بدوی را صادر نموده است دادنامه اخیرالذکر در تاریخ 1393/7/27 به زوج تجدیدنظرخوانده ابلاغ شد و نامبرده بدون تقدیم دادخواست و صرفا با تقدیم لایحه فرجامی به دادگاه نخستین که در تاریخ 1393/8/11 به شماره 153- 1393 در دفتر این دادگاه به ثبت رسیده نسبت به آن فرجام خواهی نموده که بدون رعایت تشریفات مقرر در ماده 385 قانون آیین دادرسی مدنی و انجام تبادل لوایح پرونده به دیوان عالی کشور ارسال که جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است.

در خصوص فرجام خواهی آقای الف. م. نسبت به دادنامه شماره 930- 1393مورخ 1393/7/19 شعبه پنجم دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی که به موجب آن ضمن نقض دادنامه بدوی قرار رد دعوی فرجام خواه به خواسته تایید و تنفیذ طلاق صادر گردیده است با توجه به محتویات پرونده نظر به اینکه فرجام خواه بدون تقدیم دادخواست و صرفا با تقدیم لایحه فرجامی نسبت به دادنامه فوق الذکر فرجام خواهی نموده و در فرجام خواهی مطروحه رعایت تشریفات قانونی مقرر در مواد 379 و 382 قانون آیین دادرسی مدنی از حیث تقدیم دادخواست بر روی فرم چاپی و تعداد ضمایم آن از طرف فرجام خواه به عمل نیامده و دفتر دادگاه هم جهت رفع نقایص دادخواست به تکلیف قانونی خود در ماده 383 قانون مذکور عمل ننموده است و به علاوه نسبت به انجام تبادل لوایح و رعایت تشریفات مقرر در ماده 385 قانون فوق الاشعار هیچ اقدامی معمول نداشته است و از طرف دیگر هم مطابق ماده 379 قانون مزبور مرجع تقدیم دادخواست فرجامی همان دادگاه صادرکننده رای فرجام خواسته بوده و تاریخ تقدیم دادخواست به دادگاه صادرکننده رای فرجام خواسته ابتدای فرجام خواهی محسوب و مالا ملاک قانونی در احتساب مهلت فرجامی و تشخیص به موقع یا خارج از موعد بودن دادخواست فرجامی خواهد بود درحالی که فرجام خواه نسبت به دادنامه صادره از دادگاه تجدیدنظر فرجام خواهی نموده مع الوصف لایحه فرجامی خود را به دادگاه صادرکننده دادنامه نخستین تقدیم و در دفتر این دادگاه به ثبت رسیده که در احتساب مهلت فرجامی موثر در مقام نخواهد بود بنابراین فرجام خواهی فرجام خواه در وضعیت موجود به لحاظ ایرادات و اشکالات مرقوم در فوق قابلیت استماع و رسیدگی در دیوان عالی کشور را نداشته و به دادگاه بدوی اعاده می گردد تا پرونده را به دادگاه محترم تجدیدنظر صادرکننده رای فرجام خواسته ارسال دارند و درصورتی که دادگاه محترم تجدیدنظر فرجام خواهی فرجام خواه را داخل در موعد قانونی تشخیص دهند نسبت به رفع نقایص دادخواست به شرح مرقوم در فوق و رعایت تشریفات مقرر در ماده 385 قانون آیین دادرسی مدنی اقدام و متعاقبا پرونده را تکمیلا به دیوان عالی کشور ارسال دارند و الا به تکلیف قانونی خود طبق قسمت اخیر ماده 383 قانون آیین دادرسی مدنی عمل نماید.
رییس و مستشار شعبه 8 دیوان عالی کشور
عباسیان- کریم پور نطنزی