تا زمانی که مالک علامت تجاری علامت موصوف را در ایران ثبت نکرده است نمی تواند از حمایت های قانونی مندرج در کنوانسیون پاریس برخوردارشود.

در خصوص دعوی آقای م.خ. به وکالت از شرکت ب. به طرفیت شرکت با وکالت آقای پ.ج. اداره مالکیت صنعتی مبنی بر حذف تصویر.. . از علامت تجاری شماره.. . و ابطال جزیی علامت در قسمت تصویر و الزام الف. به ثبت علامت تجاری خواهان موضوع اظهارنامه شماره.. . مورخ 6/7/1388 به لحاظ سابقه ثبت تصویر.. . مورد نزاع در سال 1983 میلادی برابر با 1362 شمسی طی شماره.. . در کشور ایتالیا. وکیل خوانده اول بدون دفاع در ماهیت مستندا به مواد 109 و 144 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی درخواست اخذ تامین نموده و با اشاره به این که اظهارنامه خواهان از سوی الف. رد شده است که مستلزم اعتراض در کمیسیون اداره ثبت علایم تجاری می باشد و مراجعه به دادگاه صحیح نبوده به صلاحیت دادگاه ایراد نموده است. علی هذا دادگاه با توجه به اینکه موضوع دعوی راجع است به علامت تجاری و کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی که ایران هم به آن ملحق شده حاکم است و به موجب ماده 2 کنوانسیون مزبور حق دادخواهی به اتباع بیگانه مانند اتباع داخلی داده شده است و با توجه به معافیت اتباع داخلی از ایداع تامین سایر اتباع عضو اتحادیه نیز از دادن تامین معاف هستند و در رابطه با ایراد عدم صلاحیت دادگاه هم چون دعوی ابطال بخشی از علامت خوانده مطرح است و از صلاحیت کمیسیون مستقر در اداره خارج می باشد و لزوم مراجعه به کمیسیون زمانیست که متقاضی به تصمیم اداره اعتراضی داشته باشد که در مانحن فیه خواهان اعتراضی به تصمیم ندارد؛ و به لحاظ تعارض علامت ثبت شده خوانده با علامت موکل درخواست ابطال آن را دارد. بنا به مراتب ایرادات غیروارد تشخیص و مردود اعلام می گردد و در ماهیت هم با توجه به ثبت مقدم تصویر.. . به نام خواهان در کشورهای عضو کنواسیون پاریس و لزوم حمایت از آن در سایر کشورهای عضو به موجب مواد 2 و 6 خاص کنوانسیون با رعایت ماده 9 قانون مدنی و نظر به اینکه عین تصویر علامت خواهان متعاقبا برای محصولات مشابه و مشترک به نام خوانده ثبت شده است که معارض حقوق مقدم و مکتسبه خواهان است. بنابراین دعوی محمول بر صحت تشخیص مستندا به بند الف ماده 30 و بندهای الف و ز ماده 32 و 41 از قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علایم تجاری و مواد 121و تبصره ماده 147 آیین نامه اجرایی آن حکم به حذف و ابطال جزیی علامت خوانده اول (تصویر.. .) و نیز الزام خوانده دوم به ثبت علامت موضوع اظهارنامه خواهان صادر و اعلام می گردد. رای صادره حضوری و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر تهران می باشد.
رییس شعبه3 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ احمدی

شرکت با وکالت آقای س.الف. به طرفیت شرکت ب. با وکالت آقای م.خ. نسبت به دادنامه شماره212-22/3/91 شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی تهران تجدیدنظرخواهی کرده است. براساس دادنامه موصوف درباره ی دعوی تجدیدنظرخوانده به طرفیت تجدیدنظرخواه و اداره مالکیت صنعتی به خواسته حذف تصویر.. . از علامت تجاری شماره.. . و ابطال جزیی علامت در قسمت تصویر و الزام ادره مالکیت صنعتی به ثبت علامت تجاری خواهان (تجدیدنظرخوانده) موضوع اظهارنامه شماره.. .-6/7/88 به لحاظ سابقه تصویر.. . مورد نزاع در سال 1983 میلادی برابر با 1362 شمسی طی شماره.. . درکشور ایتالیا؛ با این استدلال که با توجه به ثبت مقدم تصویر.. . به نام خواهان درکشورهای عضو کنوانسیون پاریس و لزوم حمایت از آن در سایر کشورهای عضو به موجب مواد 2 و 6 کنوانسیون با رعایت ماده 9 قانون مدنی و نظر به اینکه عین تصویر علامت خواهان متعاقبا برای محصولات مشابه و مشترک به نام خوانده ثبت شده است که معارض حقوق مقدم و مکتسبه خواهان است دعوی را ثابت تشخیص و حکم به حذف و ابطال جزیی علامت خوانده (شرکت تجدیدنظرخواه) تصویر.. . و الزام خوانده ردیف دوم به ثبت علامت موضوع اظهارنامه خواهان صادرگردیده است. دادگاه با بررسی محتویات و مستندات پرونده و مطالعه لوایح ابرازی از ناحیه طرفین نظر به اینکه برابر مفاد مواد 4 و 6 کنوانسیون پاریس هر شخص که با رعایت مقررات معمول در یکی از کشورهای عضو اتحادیه پاریس اظهارنامه مربوط به علامت تجاری را تسلیم نماید ظرف شش ماه از تاریخ تسلیم اولین درخواست در مورد تسلیم اظهارنامه علامت تجارتی به همان صورت در سایر کشورهای اتحادیه از حق تقدم برخوردار است و طبق بند ب ماده 9 قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علایم تجارتی مصوب 7/8/86 ناظر به ماده 34 همان قانون حمایت های مذکور در کنوانسیون پاریس منحصرا پس از پذیرش درخواست حق تقدم شامل متقاضی خواهدشد. نظر به اینکه تجدیدنظرخوانده علامت موصوف را در ایران ثبت نکرده است بنابراین نمی تواند از حمایت های قانونی مندرج در کنوانسیون پاریس برخوردار شود و علاوه بر آن مدارکی که دلالت بر شهرت و معروفیت علامت متنازع فیه به نام شرکت تجدیدنظرخوانده در ایران باشد ابراز نگردیده است. بنابراین در ثبت علامت موضوع دعوی مفاد بند الف ماده 30 و بندهای ماده 32 قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علایم تجاری رعایت شده و موجب قانونی برای ابطال ثبت جزیی علامت (تصویر.. .) وجود ندارد. بنابه مراتب مذکور تجدیدنظرخواهی وارد تشخیص داده می شود و به تجویز ماده 358 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی دادنامه تجدیدنظرخواسته نقض می شود. آن گاه به استناد ماده 197 قانون مذکور حکم به بطلان دعوی خواهان نخستین صادر و اعلام می گردد. این رای قطعی است.
رییس شعبه 12 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشاردادگاه
دوبحری ـ نورزاد