به صرف اینکه در توافقنامه مربوط به تقسیم مورد معامله میان طرفین قرارداد مشارکت اشاره ای به خسارت تاخیر در تحویل نشده باشد به منزله انصراف ذی‬نفع از دریافت خسارت تاخیر در تحویل مبیع نیست مگر اینکه ذینفع به صورت صریح یا ضمنی از حق خود در ارتباط با اخذ خسارت تاخیر در تحویل مورد مشارکتصرف نظر کرده باشد.

در مورد دعوی آقای ج.ض. با وکالت آقای د.چ. علیه آقای ب.ر. با وکالت الف.الف. و ب.و. به خواسته الزام خوانده به پرداخت خسارت تاخیر در تحویل ملک 2- خسارت وارده به ملک ناشی از عیوب موجود در واحدهای تحویلی و عدم تکمیل آپارتمان که خوانده با همین خواسته در شعبه 156 طرح دعوی نموده است و به ‬لحاظ ارتباط کامل و سبق ارجاع به شعبه 149 ارجاع شده است قرار رسیدگی تواما صادر شده اما در خصوص خواسته اول خواهان مبنی بر خسارت در عدم تحویل ملک با توجه به اینکه در ظهر قرارداد مشارکت طرفین توافق و رضایت کامل در تحویل ساختمان داشته اند و ادعای خواهان مبنی بر الحاق توافق در ظهر قرار از ناحیه خوانده با توجه به حکایت پرونده استناد 386/91 شعبه 148 هییت کارشناسان صحت امضاء خواهان تایید نموده است و الحاق را منتفی دانسته لذا این ادعا قابل اعتنا نمی باشد بنا بر مراتب مذکور دعوی خواهان در این بخش غیرموجه می باشد به استناد ماده 197 قانون آیین دادرسی مدنی حکم بر بی ‬حقی دعوی خواهان صادر می شود اما در خصوص قسمت سوم خواسته خواهان مبنی بر مطالبه خسارت بابت نقصان در انجام تعهد با توجه به نظر کارشناسان تامین دلیل و کارشناس منتخب از ناحیه دادگاه هییت سه نفره کارشناسان که پس از اعتراض به هییت پنج نفره ارجاع گردید و خوانده هزینه کارشناسی را پرداخت نکرده است لذا این بخش از خواسته خواهان موجه تشخیص داده می شود به استناد ماده 198 و 515 و 519 قانون آیین دادرسی مدنی و مواد 10 و 222 قانون مدنی خوانده به پرداخت مبلغ پانزده میلیون ریال به ‬عنوان خسارت در نقصان انجام تعهد طبق نظر هییت سه نفره کارشناسان و هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل طبق تعرفه کانون وکلا در حق خواهان محکوم می شود این رای حضوری ظرف بیست روز قابل اعتراض در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 149 دادگاه عمومی حقوقی تهران - یعقوبی

آقای ج.ض. به طرفیت آقای ب.ر. نسبت به دادنامه شماره 929 مورخ 1392/9/30 شعبه 149 دادگاه عمومی حقوقی تهران تجدیدنظرخواهی کرده است. بر اساس دادنامه یاد شده در مورد دعوای تجدیدنظر‬خواه با خواسته مطالبه خسارت تاخیر در تحویل ملک و خسارات وارده به ملک ناشی از عیوب موجود در واحدهای تحویلی و عدم تکمیل آپارتمان اجمالا با این استدلال که با توجه به اینکه در ظهر قرارداد مشارکت طرفین توافق و رضایت کامل در تحویل ساختمان داشته اند و ادعای خواهان مبنی بر الحاق توافق در ظهر قرارداد از ناحیه خوانده با توجه به حکایت پرونده استنادی 386-91 شعبه 148 هیات کارشناسان صحت امضاء خواهان تایید نموده است و الحاق را منتفی دانسته لذا این ادعا قابل اعتنا نمی باشد بنابراین دعوای خواهان مبنی بر مطالبه خسارت تاخیر در تحویل ملک را غیر وارد تشخیص و حکم بر بی ‬حقی خواهان نخستین صادر گردیده است. و در مورد مطالبه خسارت بابت نقصان در انجام تعهد با توجه به نظر کارشناسان تامین دلیل و کارشناس منتخب از ناحیه دادگاه (هیات سه نفره کارشناسان) دعوا را ثابت تشخیص و به استناد مواد 198 و 515 و 519 قانون آیین دادرسی مدنی و مواد 10 و 222 قانون مدنی حکم به محکومیت تجدیدنظرخوانده به پرداخت مبلغ پانزده میلیون ریال با احتساب خسارات دادرسی در حق تجدیدنظر‬خواه صادر گردیده است. دادگاه با بررسی محتویات و مستندات پرونده و مطالعه لوایح ابرازی از ناحیه طرفین نظر به اینکه مندرجات ظهر قرارداد مشارکت دلالت بر تراضی طرفین در مورد چگونگی تقسیم آپارتمان ها و تحویل آن ها دارد و پیرامون خسارت تاخیر در تکمیل آپارتمان ها و تحویل آن ها به تجدیدنظر‬خواه مطلبی بیان نشده است و رضایت آنان ناظر به تقسیم آپارتمان ها می باشد. نظر به اینکه تحویل مورد مشارکت در تاریخ 1388/12/20 به تجدیدنظر‬خواه در زمره تعهدات قراردادی تجدیدنظرخوانده بوده است و انجام این تعهد و تحویل آپارتمان ها از ناحیه تجدیدنظر‬خواه به منزله انصراف وی از اخذ خسارت تاخیر در انجام تعهد نمی باشد و اصولا اسقاط حق باید متکی به دلیل باشد و تجدیدنظرخوانده دلیلی که نشان دهد تجدیدنظرخواه از حق خود در ارتباط با اخذ خسارت تاخیر در تحویل مورد مشارکت به صورت صریح یا ضمنی صرف نظر کرده باشد ارایه نداده است. از سویی دیگر اقامه دعوا با تاخیر و به بیان دیگر مرور زمان باعث اسقاط حق نمی شود. بنابراین تجدیدنظرخواهی وارد تشخیص داده می شود (از حیث صدور حکم به بی‬ حقی) و به استناد ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی این قسمت از دادنامه تجدیدنظرخواسته نقض می گردد آنگاه به استناد ماده قانون مدنی و ماده 511 قانون آیین دادرسی مدنی حکم به محکومیت تجدیدنظرخوانده به پرداخت خسارت تاخیر در انجام تعهد (تحویل مورد مشارکت) از تاریخ 1387/11/15 لغایت 1388/12/20 روزانه مبلغ چهارصد هزار ریال با احتساب خسارات دادرسی در حق تجدیدنظر‬خواه صادر می گردد در مورد تجدیدنظرخواهی از حیث اینکه خسارت مربوط به عدم تکمیل آپارتمان مطابق نظریه هیات کارشناسی تعیین نشده است. نظر به اینکه دادگاه محترم نخستین نسبت به مازاد بر مبلغ مذکور نفیا یا اثباتا اظهارنظر نکرده است و برابر ماده 349 قانون آیین دادرسی مدنی مرجع تجدیدنظر فقط نسبت به آنچه در مرحله نخستین مورد حکم قرار گرفته و نسبت به آن اعتراض شده حق رسیدگی دارد از این رو قرار رد تجدیدنظرخواهی صادر می گردد. این رای قطعی است.
رییس و مستشار شعبه 61 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
نورزاد - نبوی لاریمی