چنانچه اولیای دم فردی را به عنوان قاتل معرفی و بر قاتل بودن وی اصرار داشته باشند درحالیکه دلیلی علیه متهم نباشد نمی توان حکم به پرداخت دیه توسط بیت المال داد.

آقای ع.ب. معروف به ع.ن. که در حال حاضر متواری است به اتهام قتل عمدی مرحوم ش.الف. فرزند خ. با شکایت اولیاء دم مورد تعقیب قرار گرفته. با این توضیح که حسب اظهارات همسر نام برده مرحوم با متهم از منزل خارج می شود و دیگر مراجعه ننموده سپس جسد او را در خانه باغی پایین تر از روستا از توابع شهرستان م پیدا می کنند و اولیاء دم از متهم شکایت می کنند و پزشکی قانونی علت فوت را برخورد گلوله به جمجمه و خونریزی مغزی اعلام نموده است و در نهایت پرونده در شعبه 102 دادگاه عمومی جزایی مطرح و دادگاه در دادنامه شماره 0000251-31/3/91 به واسطه فقد دلیل متهم را تبریه نموده است؛ و از جهت کشف جسد در ملاءعام حکم به پرداخت دیه کامله از بیت المال در حق اولیاء دم صادر نموده است و پرونده به این شعبه از دیوان عالی کشور ارسال شده است.

رای صادره از جهاتی مخدوش است اولا طبق اظهارات فرزند مرحوم متهم در حدود ساعت 6 یا 5/6 به درب منزل آمده و مرحوم را با خود از منزل خارج نموده که از این حیث اگر دلیل دیگری در کار نباشد متهم طبق ماده 338 ماخوذ به دیه است که باید دیه مرحوم را بپردازد...؛ و از طرف دیگر بر فرض که مورد از مصادیق این ماده هم نباشد باز تبریه نمودن متهم بدون اجرای موازین قضایی (البینه علی المدعی و الیمین علی مدعی علیه با درخواست اولیاء دم) موجه نیست و چنانچه اولیاء حاضر به قسم متهم نباشند قرار توقف دعوی طبق نظر مقام معظم رهبری و برخی دیگر از اعلام صادر می شود و از طرف دیگر چون اولیاء شدیدا مصر هستند که قاتل متهم است طبق مقررات جای پرداخت دیه از بیت المال نمی باشد. لهذا ضمن نقض رای به عنوان نوعی نقص نقض و در راستای بند 2 شق ب ماده 265 از قانون آیین دادرسی به دادگاه عودت داده می شود تا با حضور دادستان مطابق موازین اقدام به رسیدگی مجدد و صدور رای نماید.
رییس شعبه 27 دیوان عالی کشور ـ مستشار
فاضل ـ رزاقی