رای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور
در صورتی که در وصیتنامه از جمله مصارف ثلث اعزام اشخاص برای زیارت عتبات مقدسه و تعزیه داری ایام عاشورا در هر سال پیش بینی گردد منظور م
وصی تعیین ثلث دایم و باقی برای امور مزبور و انجام آن در هر سال از عوائد ثلث می باشد و تعیین ثلث از طرف م
وصی بر حسب
وصیت در حکم تعیین مورد ثلث از ناحیه شخص م
وصی است و همانطور که فروش مال وقف جز در مورد ماده 88
قانون مدنی جائز نیست فروش مورد ثلث دائم هم اعم از اینکه م
وصی یا
وصی معین نموده باشند در غیر فرض مذکور در آن ماده ممنوع است و اگر خرابی رقبات مورد ثلث یا در معرض خرابی بودن آن عنوان و ادعا نگردد اساسا فروش آن مجوز قانونی ندارد و اختیار داشتن
وصی در نحوه خرج هم اجازه فروش مورد ثلث تلقی نمی شود.
هیات عمومی دیوان عالی کشور