رای وحدت رویه هیات عمومی دیوان کشور
در موضوع اختلاف رویه حاصل میان شعبه اول و شعبه دهم دیوان عالی کشور راجع به استحقاق یا عدم استحقاق مطالبه اجور در مدت خیار از طرف انتقال گیرنده در معامله با حق استرداد نظر به ماده 34 اصلاحی قانونی ثبت مصوب مرداد 1320 که به موجب آن اصل وجه ثمن و اجور مال مورد معامله در مدت خیار متعلق حق انتقال گیرنده شناخته شده و نظر به ماده 722 قانون آیین دادرسی مدنی که به موجب آن در صورتی که مال مورد معامله در تصرف انتقال گیرنده باشد انتقال دهنده در مدت تصرف حق مطالبه اجرت المثل از انتقال گیرنده ندارد رای شعبه دهم نتیجتا مورد تایید است. این رای ماده واحده وحدت رویه قضایی مصوب تیر ماه سال 1328 در موارد مشابه لازم الاتباع است.
هیات عمومی دیوان عالی کشور