رای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور
مطابق مواد 416 و بعد قانون مدنی در موارد غبن «فاحش» با لحاظ دیگر شرایط مقرر مغبون حق فسخ (خیار) دارد. چنانچه برابر ماده 448 همین قانون سقوط این حق شرط شده باشد به اقتضای رفتار متعارف اشخاص شرط یادشده منصرف از مراتب اعلای غبن است که عرفا «افحش» دانسته می شود. برخی فتاوی معتبر فقهی نیز بر همین اساس صادر شده است. بنا به مراتب رای شعبه سوم دیوان عالی کشور که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده می شود. این رای طبق 471 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 با اصلاحات و الحاقات بعدی در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور دادگاه ها و سایر مراجع اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.
هیات عمومی دیوان عالی کشور