105 ماده
ماده 21 ـ در صورتی که حافظ اموال توقیف شده (غیر از کارکنان سازمان و سازمان تامین خدمات درمانی که مجاز به مطالبه حق الحفاظه نیستند) مطالبه حق الحفاظه نماید میزان آن در اجراء معادل با میزان کرایه محلی که برای حفظ اموال بازداشت شده لازم است تعیین خواهد کرد اگر چه آن محل متعلق بخود...
ماده 22 ـ هر گاه حافظ از تسلیم اموال مورد حفاظت امتناع و یا نسبت به آن تعدی و تفریط نماید معادل آن از اموال شخصی او استیفاء خواهد شد.
ماده 23 ـ هر گاه اموال بازداشت شده منافعی داشته باشد حافظ اموال مزبور مسئول منافع آن نیز می باشد.
ماده 24 ـ در صورتی که بخواهند قسمتی از اموال بدهکار را بازداشت نمایند و مدیون یا کسان او غایب باشند باید از بقیه اموالی که توقیف نشده است صورت جامعی با قید کلیه مشخصات تهیه نماید و همچنین اگر بخواهند مال بازداشت شده را از محلی که اموال دیگر بدهکار درآنجا است خارج نمایند باید با...
ماده 25 ـ بازداشت اموال ضایع شدنی ممنوع است و باید اموال مذکور به تدریج که بدست می آید فورا بدون صدور اگهی بطریق مزایده حضوری فروخته شده و صورت آن برداشته شود
ماده 26 ـ بازداشت اموال منقولی که در تصرف غیر است و متصرف نیست به آن ادعای مالکیت می کند ممنوع است.
ماده 27 ـ قبل از بازداشت اموال باید صورتی تهیه شود که در آن اسامی کلیه اشیاء بازداشت شده نوشته شود و در موقع لزوم کیل و وزن و عدد اشیاء معین شود و در مورد طلا و نقره آلات هر گاه عیار آنها معین باشد در صورت مجلس قید گردد و در مورد جواهر عدد و اندازه و صفات و اسامی آنها معین شود-...
ماده 28 ـ هر گاه نسبت به اشیایی که بازداشت می شود اشخاص ثالث اظهار حقی نمایند مامور اجراء اسم مدعی و چگونگی اظهار او را قید می کند.
ماده 29 ـ در مواردی که بدهکار و یا نماینده دادسرا و مامورین ژاندارمری و شهربانی و دهبان حضور داشته باشند صورت ریز به امضاء آنها می رسد.
ماده 30 ـ اشخاص مذکور در ماده قبل می توانند ایرادات خود را در باب صورت تنظیم شده به مامور اجراء اظهار نمایند و مامور اجراء اظهارات آنان را با جهات رد و قبول آن در صورت مجلس قید می کند.
ماده 31 ـ هر گاه اموال منقول توقیف شده در جای محفوظ و معینی باشد مامور اجراء مدخل آنها را بسته و مهر و موم مینماید و هر گاه اشیاء در جای محفوظ و معین نباشد به هر کدام از اشیاء کاغذی الصاق کرده و مهر مینماید. بدهکار نیز می تواند پهلوی مهر مامور اجراء مهر نماید.
ماده 32 ـ هر گاه طول و مدت بازداشت باعث فساد بعضی از اشیاء بازداشت شده شود از قبیل فرش و پارچه های پشمی و غیر اشیاء مذکور را باید جدا کرده و طوری بازداشت نمایند که بتوان از آنها سرکشی و مراقبت نمود.
ماده 33 ـ چنانچه بدهکار در موقع عملیات بازداشت حاضر باشد و ایرادی ننماید دیگری حق شکایت از اقدامات مامور اجراء نخواهد داشت.
ماده 34 ـ هر گاه بدهکار یکی از زوجین باشد که در یک خانه زندگی مینمایند از اثاث خانه آنچه که عادتا مورد استعمال زنانه است مال زن و آنچه عادتا مورد استعمال مرد است متعلق به شوهر و مابقی مشترک بین زوجین محسوب خواهد شد مگر اینکه خلاف ترتیب فوق ثابت شود.
ماده 35 ـ هر گاه مالی بازداشت می شود بین بدهکار و شخص یا اشخاص دیگر مشاع باشد شرکت بین آنها بنحو تساوی فرض می شود مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.
ماده 36 ـ هر گاه معلوم شود که وجه نقد یا اموال منقول دیگری از بدهکار نزد اشخاص ثالث می باشد مراتب توقیف آن کتبا به شخص ثالث ابلاغ و رسید دریافت می شود و جریان امر کتبا به بدهکار نیز اعلام خواهد شد.
ماده 37 ـ ابلاغ بازداشت نامه شخص ثالث را ملزم مینماید که وجه یا اموال بازداشت شده را به صاحب آن ندهد و الا اجرا معادل وجه نقد یا قیمت اموال را از او وصول خواهد کرد (این نکته در بازداشت نامه باید قید شود).
ماده 38 ـ هر گاه مال بازداشت شده در نزد شخص ثالث وجه نقد یا طلب حال باشد شخص مزبور باید آن را فورا در قبال اخذ رسید به مامور اجراء تادیه نماید.
ماده 39 ـ هر گاه شخص ثالثی که مال یا طلب حال بدهکار نزد او بازداشت شده است از تادیه آن خودداری نماید بازداشت اموال او مطابق مقررات این آیین نامه بعمل خواهد آمد.
ماده 40 ـ هر گاه شخص ثالث منکر وجود تمام یا قسمتی از وجه نقد یا اموال منقول بدهکار نزد خود باشد باید ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ بازداشت نامه مراتب را به اجراء اطلاع دهد و الا خود مسئول پرداخت وجه یا تسلیم مال خواهد بود.