فلسفه اصلی وضع ماده213قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 حفظ حقوق دفاعی اشخاص متهم به ارتکاب جرم است؛ زیرا همان گونه که در ماده3 قانون  فوق­الذکر ونیز ماده94 آن تاکید دارد تحقیقات مقدماتی باید به سرعت و به نحو مستمر انجام شود. بنابراین چنانچه وضعیت به گونه­ای باشد که حقوق دفاعی متهم تامین شده باشد؛ مانند مواردی نظیر فرض سوال که شخص احضار شده به عنوان مطلع یا شاهد آمادگی خود را برای تحقیق از وی به عنوان متهم ابراز نماید بازپرس می­تواند با احرازآمادگی متهم در دفاع و لحاظ ماده190 قانون یاد شده و تفیهم حق متهم در داشتن وکیل مبادرت به انجام تحقیق بدون لزوم احضار مجدد نماید. بدیهی است مواردی که انجام تحقیق منجر به صدور قرار تامین کیفری ودر نهایت بازداشت متهم می­گردد می­تواند دال بر عدم آمادگی متهم در دفاع و تدارک لازم جهت جلوگیری از بازداشت وی باشد. اما در هر صورت احراز شرایط منوط به اعلام آمادگی متهم و تشخیص بازپرس ذی ربط می باشد.