نظریه مشورتی شماره 7/92/1780

نظریه مشورتی شماره 7/92/1780

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 7/92/1780


شماره نظریه:
7/92/1780

شماره پرونده:
92-186/1-1233

تاریخ نظریه:
1392/09/12

استعلام

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
مستفاد از تبصره های (2) و (3) ذیل ماده100 قانون مجازات اسلامی مصوب 1/2/1392 در هر یک • –   از سرقت های مستوجب حد یا تعزیر در هر حال صرف نظر از آنکه مالباخته شناسائی نشود لیکن سارق اقرار به سرقت مقرون به واقع داشته باشد و چه آنکه مالباخته علی رغم کشف یا عدم کشف اموال مسروقه از سارق گذشت کند تاثیری در تعقیب و ادامه رسیدگی و صدور حکم مقتضی نسبت به جرایم مذکور ندارد.

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 100 ـ در جرایم تعزیری قابل گذشت گذشت شاکی یا مدعی خصوصی حسب مورد موجب موقوفی تعقیب یا موقوفی اجرای مجازات است. تبصره 1 ـ جرایم قابل گذشت جرایمی می باشند که شروع و ادامه تعقیب و رسیدگی و اجرای مجازات منوط به شکایت شاکی و عدم گذشت وی است. تبصره 2 ـ جرایم غیر قابل گذشت جرایمی می باشند که شکایت شاکی و گذشت وی در شروع به تعقیب و رسیدگی و ادامه آنها و اجرای مجازات تاثیری ندارد. تبصره 3 ـ مقررات راجع به گذشت شاکی در مورد مجازات های قصاص نفس و عضو حدقذف و حدسرقت همان است که در کتاب دوم «حدود» و سوم «قصاص» این قانون ذکر شده است. گذشت شاکی در سایر حدود تاثیری در سقوط و تخفیف مجازات ندارد.

مشاهده ماده 100 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM