نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
معیار برای خوانا یا ناخوانا تلقی کردن یک متن معیاری نوعی است به گونه ای که هرگاه یک متن برای اشخاص واجد تخصص یکسان یا مشابه نوعا قابل خواندن باشد "خوانا" و گرنه "ناخوانا" است. ضمنا قابل خواندن بودن خط قاضی برای کارکنان دفتر یا کارشناس که ممکن است به علت آشنایی با نحوه نگارش قاضی باشد فی نفسه نمی تواند ملاک قرار گیرد.
منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه