1- با عنایت به مفاد مـاده 168 قانون آییـن دادرسـی دادگاه¬های عـمومی و انقلاب در امـور مـدنی مصوب 1379 قطع انشعاب تلفن گاز برق و وسایل تهویه و نقاله که مورد استفاده در اموال غیرمنقول است از طرف موسسات مربوط دولتی یا خص
وصی هرگاه با مجوز قانونی یا مستند به
قرارداد صورت گرفته باشد از شمول ماده مذکور خارج است؛ اما اگر بدون مجوز قانونی باشد یا مستند به
قرارداد نباشد مشمول ماده یاد شده است. تشخـیص این¬که اقدام به قطع انشعاب با مجوز قانونی یا مستند به
قرارداد بوده است یا خیر برعهده دادگاه است. بنابراین در صورت طرح چنین دعوایی علیه موسسات مذکور دادگاه در صورتی¬که تشخیص دهد قطع انشعاب بدون مجوز قانونی یا برخلاف
قرارداد صورت گرفته است حکم مقتضی صادر می کند. 2- با توجه به تعریف تصرف قانونی در ماده 158 قانون آیین دادرسی دادگاه¬های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 موضوع مطرح شده در سوال دوم دعوای
تصرف عدوانی نیست و با در نظر گرفتن این¬که مشترکین با پرداخت حق انشعاب گاز و موارد مشابه حق بهره¬برداری و استفاده از انشعاب را پیدا می¬کنند موضوع با تعریف دعوای
ممانعت از حق انطباق بیشتری دارد. 3- دعوای طرح شده توسط شرکت گاز به استناد
قرارداد باید مورد رسیدگی قرار گیرد؛ زیرا در دعوای
ممانعت از حق نتیجه حاصل از بررسی پرداخت یا عدم پرداخت با استناد به
قرارداد بین شرکت گاز و مشترک از جمله اسباب موجهه حکم دادگاه است و اسباب موجهه دارای اعتبار امر مختومه نیست. در نهایت دادگاه در صورت استناد خوانده محتویات پرونده مربوط به
ممانعت از حق را ملاحظه و در صدور حکم مدنظر قرار می دهد.