چنانچه خواهان در دادخواست خود به برخی ادله از جمله گواهی گواهان استناد کرده باشد و پس از استماع اظهارات گواهان تعرفه شده خواهان از نحوه اظهارات و ضد و نقیض های گفتاری آنان متوجه شود که مفاد اظهارت گواهان ادعای خواهان را تایید نمی کند در همان جلسه دادرسی و یا با تقدیم لایحه ای درخواست سوگند خوانده را به عنوان یکی از دلایل خود خواستار می گردد آیا این درخواست با وصف آنکه جزء دلایل و مستندات دادخواست نبوده است قابل اجابت است و دادگاه باید به آن توجه کند؟ 2-اگر خواهان از ابتدا علاوه بر گواهی گواهان دلایل دیگری را نیز ذکر کرده باشد که از جمله آنان استناد به سوگند خوانده است و دادگاه به یکایک آن رسیدگی کند النهایه با وجود دلایل ابرازی قبلی که مورد ارزیابی دادگاه قرار گرفته است باید به سوگند خوانده نیز توجه گردد؟ توضیح این که در خیلی از مواقع در دادخواست های تقدیمی به ادله های مختلفی به جز سوگند تمسک می گردد که دادگاه آن ها را مورد ارزیابی قرار می دهد و وقتی که خواهان متوجه می گردد ادله ای که به آنان استناد کرده است موثر در اثبات ادعای او نیست در مرحله رسیدگی سوگند را نیز به ادله خود می افزاید یا این که فرضا در دادخواست خود چند دلیل را به ترتیب ذکر کرده و آخرین دلیل را تمسک به سوگند قرار می دهد تا اگر دلایل قبلی موثر نبود به این دلیل نیز رسیدگی گردد در چنین مواقعی راهنمایی فرمائید تکلیف دادگاه چیست؟

با توجه به این که طبق ماده 1335 قانون مدنی توسل به قسم وقتی ممکن است که دعوای مدنی نزد حاکم به موجب اقرار یا شهادت یا علم قاضی بر مبنای اسناد یا امارات ثابت نشده باشد و با در نظر گرفتن این که ماده 284 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی به متقاضی سوگند اجازه داده درخواست کتبی یا شفاهی خود را تا پایان دادرسی تقدیم دادگاه کند در فرض هر دو سوال دادگاه باید درخواست سوگند را بررسی نموده و مطابق مقررات قانونی عندالاقتضاء با صدور قرار اتیان سوگند و اجرای تشریفات مربوط به آن رای خود را صادر کند.