با عنایت به مواد 546 قانون مجازات اسلامی که مقرر داشته: چنانچه به سبب ایراد ضربه یا جراحت صدمه بزرگتری به وجود آید هرگاه آن جراحت علت و سبب زوال یا نقصان منفعت باشد اگر با یک ضربه یا جراحت واقع شده باشد دیه ضربه یا جراحت در دیه بیشتر تداخل می کند و تنها دیه زوال منفعت یا نقصان منفعت که بیشتر است پرداخت می شود و 678 قانون مذکور با تعبیری متعارض بیان نموده هر گاه در اثر صدمه ایی مانند شکستن سر یا صورت عقل زایل شود یا نقصان یابد هر یک دیه یا ارش جداگانه ایی دارد حال نحوه رفع تعارض این دو ماده چگونه به عمل می آید./ع

ماده 546 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 شامل دو قسمت است با این توضیح که صدر ماده ناظر به موردی است که با یک ضربه یا جراحت صدمه بزرگتری به وجود آید مانند این که با شکستن سر عقل زایل شود. هرگاه آن ضربه یا جراحت سبب زوال یا نقصان منفعت شود دیه ضربه یا جراحت در دیه بیشتر تداخل می کند؛ ولی قسمت دوم ماده 546 که حاکی از عدم تداخل دیات است ناظر به موردی است که زوال منفعت یا نقصان آن با ضربه یا جراحت دیگری غیر از ضربه ای که جراحت را ایجاد کرده است واقع شده باشد و یا ضربه یا جراحت وارده لزوما علت زوال یا نقصان منفعت نباشد؛ بلکه اتفاقا با آن ضربه و جراحت منفعت نیز زایل گردد. به تعبیر دیگر ایراد ضربه یا جراحت با زوال منفعت یا نقصان لازم و ملزوم یکدیگر نباشند که در این صورت ضربه یا جراحت و منفعت هر کدام دیه جداگانه دارد و ماده 678 قانون مذکور که مبتنی بر عدم تداخل دیات است فی الواقع ناظر به قسمت آخر ماده 546 می باشد و تعارض این دو ماده به این ترتیب قابل رفع است.