1- اداره یا مدیر تصفیه در مقام تشخیص طلب باید دارنده چکی را که در صورت طرح دعوا از سوی وی در دادگاه به لحاظ اصل غیرقابل استناد بودن ایرادات در برابر دارنده با حسن نیت ایراد اداره یا مدیر تصفیه قابل استماع نباشد در فهرست طلبکاران قرار دهد؛ زیرا رد طلب وی موجب طرح دعوایی می­شود که نتیجه آن از قبل معلوم است و تنها موجب طولانی شدن فرایند تصفیه و تحمیل هزینه­های اضافی می­شود. 2- با عنایت به مواد 549 و 550 قانون تجارت مصوب 1311 هرگاه متعاقب صدور حکم ورشکستگی معلوم شود تاجر ورشکسته خود را به طور متقلبانه به میزانی که در حقیقت مدیون نمی­باشد مدیون قلمداد نموده است به اتهام ورشکستگی به تقلب تحت تعقیب قرار می­گیرد و در صورت اثبات بزه مزبور در مرجع کیفری با عنایت به این­که ورشکسته به تقلب در واقع ورشکسته نیست به دیون وی خسارت تاخیر تادیه تعلق می­گیرد و از شمول رای وحدت رویه شماره 155 مورخ 14/12/1347 هیات عمومی دیوان عالی کشور خروج موضوعی دارد و ماده 575 قانون تجارت موید این نظر است و درخواست اعاده دادرسی از سوی طلبکاران یا اداره تصفیه نیز منتفی است.