مقنن برابر مقررات مواد 339 و بعد قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی 1379در مرحله تجدیدنظر دادرسی مبتنی بر تبادل لوایح (دادرسی عادی) را پیش بینی نموده است که در این نوع از دادرسی اصل بر عدم تشکیل جلسه رسیدگی است و فرض بر این است طرفین (تجدیدنظرخواه و تجدیدنظر خوانده) اظهارات خود را به موجب دادخواست و لایحه تبادل شده اعلام می کنند تا دادگاه تجدیدنظر بدون نیاز به تشکیل جلسه رسیدگی امکان صدور رای را داشته باشد درحقیقت اصل تناظر در این مرحله با انجام تبادل لوایح رعایت می شود و علی الاصول قرار نیست بین طرفین تناظر دیگری برقرار شود. بنابراین در فرض سوال به نظر می رسد تجدیدنظرخواه موظف است همزمان با تقدیم دادخواست تجدیدنظرخواهی و تجدیدنظر خوانده همزمان با لایحه تقدیمی در پاسخ به تجدیدنظرخواهی دادخواست جلب ثالث خود را تقدیم نماید و بعد از این تاریخ تقدیم دادخواست جلب ثالث در مرحله تجدیدنظر قابل پذیرش نیست مگر آن که به تشخیص دادگاه تجدیدنظر جلسه رسیدگی تشکیل شود که در این صورت چون دادگاه به هر علت تناظر برقرار شده به موجب تبادل لوایح را کافی ندانسته است باید معتقد بود که تا پایان اولین جلسه دادرسی مرحله تجدیدنظر امکان تقدیم و پذیرش دادخواست جلب ثالث وجود دارد.