اولا  برابرماده 259 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی 1379 ایداع دستمزد کارشناس به عهده متقاضی است و هرگاه ظرف مدت یک هفته از تاریخ ابلاغ آن را                                پرداخت نکند کارشناسی از عداد دلایل وی خارج می شود. هرگاه قرار کارشناسی به نظر دادگاه باشد و دادگاه نیز نتواند بدون انجام کارشناسی انشای رای نماید پرداخت دستمزد کارشناسی مرحله بدوی به عهده خواهان و در مرحله تجدیدنظر به عهده تجدیدنظرخواه است. درصورتی که در مرحله بدوی دادگاه نتواند بدون نظر کارشناس حتی با سوگند نیز حکم صادر نماید دادخواست ابطال می­گردد و اگر در مرحله تجدیدنظر باشد تجدیدنظرخواهی متوقف ولی مانع اجرای حکم بدوی نخواهد بود؛ بنابراین صرف اعتراض به نظریه کارشناسی بدوی به معنای تقاضای ارجاع امر به کارشناسی مجدد نمی­باشد بلکه ممکن است معترض صرفا نقطه نظرات خود را راجع به نظریه کارشناسی بدوی و عدم رضایت خود نسبت به آن را به دادگاه اعلام کند بدون این که متقاضی ارجاع امر به کارشناسی مجدد باشد و چه بسا معتقد باشد موضوع اصلا نیاز به ارجاع به کارشناسی (ولو بدوی) هم نداشته است. دراین حالت دادگاه اعتراض را بررسی و اگر بنا به نظر خود کارشناسی مجدد را لازم بداند ایداع دستمزد کارشناسی مجدد بر عهده خواهان است. ثانیا طبق مواد 519 و 521 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی  هزینه­هایی قابل مطالبه است که برای اثبات دعوا یا دفاع لازم بوده و تشخیص اینکه در فرض سوال با توجه به مشابهت نظریه کارشناسان ارجاع به هیات کارشناسی ضرورت داشته  یا خیر با دادگاه رسیدگی کننده است