با توجه به این که بین آثار قرار رد دعوا و قرار عدم استماع تفاوتی نیست و صدور هر یک از این قرارها به جای یکدیگر لطمه ای به حقوق اصحاب دعوا وارد نمی کند و هیچ کدام نیز از اعتبار امر قضاوت شده برخوردار نیستند و از طرفی موارد صدور قرار عدم استماع دعوا در قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 تصریح نشده و ماده 2 قانون یادشده نیز به صدور قرار عدم استماع دعوا تکلیف نکرده؛ بلکه صرفا به تکلیف دادگاه بر احراز مواردی همچون لزوم داشتن سمت و ذی نغع بودن خواهان (مذکور در بندهای 5 و 10 ماده 84 با ضمانت اجرای موضوع ماده 89 این قانون دایر بر رد دعوا) و قانونی بودن دعوا تصریح دارد پرسش این است که آیا در موارد ایرادات احتمالی خارج از موارد مذکور در ماده 84 قانون یادشده می توان با استناد به ماده 2 همین قانون به جای قرار عدم استماع دعوا قرار رد دعوا صادر کرد؟

در مواردی از قبیل ماده 89 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 که مقنن تصریح به صدور قرار رد دعوا نموده است دادگاه مکلف است برابر قانون قرار رد دعوا صادر کند؛ اما در دیگر موارد که دعوا قابل استماع نیست صرف نظر از این که بین آثار قرار رد دعوا و قرار عدم استماع دعوا تفاوتی نیست صدور هر یک از این دو قرار توسط دادگاه بلامانع است.