ماده 880 قانون مدنی قتل را از موانع ارث قید کرده است و در ماده 885 اولاد از جد پدری حق ارث دارند و در صورتی که ارث جد پدری اول به پدر منتقل سپس به فرزند انتقال می یابد آیا این دو ماده با یکدیگر تناقص دارند؟

هر چند در سوال مطروحه نوع قتل مشخص نشده است در فرض عمدی بودن قتل مطابق ماده 880 قانون مدنی قتل عمد از موانع ارث است اعم از این که بالمباشره باشد یا بالتسبیب‎‎ْ و منفردا باشد یا با شرکت دیگری. ماده 881 همان قانون مقرر می دارد: چنان چه قتل عمدی به حکم قانون (قتل مشروع) یا برای دفاع باشد مفاد ماده فوق مجری نخواهد بود. اما محرومیت قاتل از ارث موجب محرومیت اولاد او یعنی اولاد اولاد مقتول نمی شود زیرا برابر ماده 885 قانون مدنی اولاد و اقوام کسانی که به موجب ماده 880 از ارث ممنوع می شوند محروم از ارث نمی باشند. بنابراین اولاد کسی که پدر خود را کشته باشد از جد مقتول خود ارث می برند مگر این که وارث نزدیکتری باعث حرمان آنان شود. و فلسفه وضعی این حکم نیز آن است که پدر با به قتل رساندن جد پدری از ارث محروم می شود و مانند آن است که وجود ندارد. اما این محرومیت به اولاد او تسری نمی یابد و چنان چه حاجب و مانعی نباشد (جد پدری اولاد دیگری نداشته باشد) اولاد اولاد ارث می برند اما چنان چه جد پدری فرزند دیگری داشته باشد با توجه به تقدم اقرب به میت و به دلالت ماده 863 قانون مرقوم اولاد اولاد چیزی به ارث نمی برند. بنا به مراتب همان گونه که در نظر ابرازی آمده است این دو ماده تناقصی با یکدیگر نداشته و هرکدام قلمرو اجرایی خاص خود را دارند.

عقیده تمامی قضات حاضر بر این بوده که تناقضی در این دو ماده وجود ندارد.