شخص (الف) دادخواست را با خواسته انتقال سند رسمی یک باب منزل به طرفیـت اشـخاص (ب) و (ج) تقدیم میکند. در فرضی که وقت رسیدگی به شخص (ج) به نحو واقعی ابلاغ نشده و شخص (ب) با ارایه یک برگ وکالتنامه رسمی از جانب (ج) که در آن اختیار صلح و سـازش نیز تفویض شده در محکمه با (الف) مصالحه کند و دادگاه رسـیدگی کننـده گـزارش اصـلاحی صادر نماید آیا سازش نامه موصوف نسبت به شخص (ج) غیابی محسوب میشود یا حضـوری و آیا اساسا ترتیب رسیدگی دادگاه در پذیرش چنین وکالتنامه ای صحیح است؟

مطـابق مقـررات مـاده 33 قـانون آیـین دادرسـی دادگاههـای عمـومی و انقـلاب در امـور مـدنی وکـلای متـداعیین بایـد دارای شرایطی باشند که به موجب قوانین راجع به وکالت در دادگاهها برای آنان مقرر شده است. لذا در فرض سوال چنانچه شخص (ب) دارای شرایط وکالت در دعاوی باشـد (کـه مـتن سوال حاکی از این مطلب نیست) میتواند از طرف خود اصالهو به وکالت از خوانده دیگر با اختیار صلح و سازش و مراجعه به مراجع قضایی مبادرت به مصالحه و صـلح و سـازش با خواهان کند. در غیر این صورت پس از تنظیم صورتجلسه مذاکرات اصـلاحی جلسـه دادرسی باید تجدید و به شخص (ب) اخطار شود که یا شخصا در جلسه دادگاه حاضـر و یا وکیل دعاوی با اختیار مصالحه و سازش به دادگاه معرفی کند و چنـانچـه شـخص (ج) وکالت رسمی با حق توکیل غیر داشته باشد به نامبرده ابلاغ شود که با استفاده از این حـق

تنظیم سازشنامه به این کیفیت در جلسه دادگاه فاقد ایراد اسـت زیـرا شـخص (ب) اصـالتا و وکالتا از طرف (ج) مبادرت به تنظیم سازش نامه کـرده و در وکالـتنامـه نیـز حـدود صـلح و سازش به شخص (ب) داده شده چنانچه شخص (ج) به اختیار وکالت وکیل یا اساسا به وکیل بودن شخص (ب) ایراد و اعتراض دارد میتواند از طریـق فـوق العـاده رسـیدگی اقـدام کنـد.