حق کسب و پیشه حق مسلم مستاجر است که به واسطه صداقت و مهارت در خدمت رسانی به مشتریان موجب رونق و شهرت محل کسب شده و در قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال 1356 زمان تخلیه محل کسب با توجه به موقعیت مستاجره و مساحت و شهرت حاصله و سایر مواردی که عرفا مورد قبول واقع شده مقرر گردیده است که مالک باید
حق کسب و پیشه را مطابق نظر خبره به مستاجر بپردازد. بنابراین
حق کسب و پیشه با
سرقفلی قابل مقایسه نیست. در
سرقفلی مطابق عرف هنگام وقوع
عقد اجاره مالک از مستاجر
سرقفلی دریافت می کند و در قانون روابط موجر و مستاجر سال 1356 از آن اسمی برده نشده است لیکن در ماده 6 قانون موجر و مستاجر مصوب سال 1367 چنین آمده است: «هرگاه مالک ملک تجاری خود را به
اجاره واگذار کند می تواند مبلغی تحت عنوان
سرقفلی از مستاجر دریافت نماید» و در تبصره 2 این ماده تصریح شده: «هنگام تخلیه مستاجر حق مطالبه
سرقفلی را به قیمت عادلانه روز دارد». با این شرح اگر مستاجر وجهی بابت
حق کسب و پیشه دریافت کند مطالبه
سرقفلی پرداخت شده از طرف وی به مالک از او سلب نمی شود. در نتیجه حکم به پرداخت
حق کسب و پیشه و
سرقفلی جداگانه یا تواما موجه است و اشکال قانونی ندارد.