قانونگذار در خصوص رسیدگی به جرایم اطفال و نوجوانان دادرسی افتراقی را مدنظر قرار داده است و در مجموع مساعدتهای بیشتری را نسبت به این دسته از تابعان حقوق کیفری مورد توجه قرار داده است و اما در خصوص پاسخ به بخش اول سوال که آیا رای صادره با وصف عدم اعتراض به رای از سوی وکیل تسخیری حضوری است یا غیابی است باید گفت که رویه در محاکم انقلاب و کیفری یک و حتی دیوان عالی کشور آن است که جهت تضمین حقوق متهم رای را غیابی تلقی می نمایند به خصوص در مواردی که به جهت عدم دسترسی به متهم برای متهم وکیل تسخیری انتخاب می گردد که در این مواقع قطعا رای غیابی تلقی می گردد که در این خصوص دو نظریه مشورتی به شماره 1827/95/7 مورخه 95/8/4 و 3136/94/7 مورخه 94/11/10 وجود دارد که اعلام می نماید در فرضی که بین وکیل تسخیری و موکل ارتباطی وجود ندارد مفروض آن است که محکوم علیه از رای صادره بی اطلاع است ولیکن در خصوص جرایم اطفال و نوجوانان و توجه به مفاد ماده 414
قانون آیین دادرسی کیفری باید گفت که چون بین وکیل تسخیری و موکل ارتباط وجود داشته و صرفا درجهت رعایت تشریفات قانونی وکیل تسخیری تعیین گردیده است مضافا با تمسک به مفاد
رای وحدت رویه شماره 598 مورخه 74/2/12 که مقرر داشته «چون به صراحت قسمت اخیر ماده 12 قانون تشکیل محاکم جنایی؛ در مواردی که رییس دادگاه در اجرای ماده 9 قانون مرقوم برای متهم وکیل تسخیری تعیین می نماید مدت اعتراض در هر حال اعم از اینکه متهم بعدا وکیل دیگری تعیین کند یا نه از همان تاریخ ابلاغ به وکیل تسخیری مذکور احتساب خواهد شد.» لذا به عقیده مجموع همکاران رای حضوری تلقی می گردد.