نشست قضایی شماره

نشست قضایی شماره

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره


کد نشست:

تاریخ برگزاری:
1389/08/27

برگزار شده توسط:
استان خراسان شمالی/ شهر جاجرم

موضوع:
حق مطالبه شیربها از طرف خانواده عروس در صورت تعهد به پرداخت آن از ناحیه زوج

پرسش:
اگر زوج در ضمن عقد نکاح به پرداخت مبلغی به عنوان شیربها به خانواده زوجه تعهد دهد و سپس از پرداخت آن خودداری کند آیا خانواده عروس حق مطالبه شیربها را دارند؟

نظر هیئت عالی:
نشست قضایی (1) مدنی: تعهد مورد بحث صرف¬نظر از ماهیت و شکل تعهد و عرف بعضی از مناطق در حدود تراضی طرفین و عدم مغایرت آن با قانون با توجه به ماده 10 قانون مدنی لازم¬الوفا بوده و قابل مطالبه است و نظر اعلامی که مبتنی بر تراضی حاصله و انطباق بر مقررات ماده 10 قانون مدنی شیربها را قابل مطالبه دانسته است تایید می¬شود.

نظر اتفاقی:
اگر چه حکم شیربها در قانون مسکوت است و فقها نیز شیربها را به عنوان یک فرض (نه یک حق شرعی) مورد بررسی قرار داده¬اند و برخی از آنها معتقدند که شیربها حق شرعی نیست و مربوط به تراضی طرفین است؛ ولی در فرض مسیله باید گفت که اگر زوج در ضمن عقد نکاح به پرداخت مبلغی به عنوان شیربها به خانواده زوجه تعهد دهد این عمل زوج یک نوع تعهد به نفع شخص ثالث (موضوع ماده 196 قانون مدنی ) است همان¬گونه که در ماده 196 قانون مدنی مقرر شده: «... معذلک ممکن است شخص در ضمن معامله برای خود تعهدی هم به نفع شخص ثالث کند.» و یا این که ممکن است عمل زوج یک قرارداد خصوصی موضوع ماده 10 قانون مدنی باشد. به این ترتیب اگر زوج به پرداخت مبلغی به عنوان شیربها به خانواده زوجه تعهد دهد مکلف است به تعهد خود عمل کند و الا خانواده زوجه می توانند به استناد مواد 10 196 221 222 و 226 قانون مدنی الزام زوج به پرداخت شیربها را از دادگاه تقاضا کنند.

مبحث:
قانون مدنی

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 10 - قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد نموده اند در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد نافذ است.

مشاهده ماده 10 قانون مدنی

ماده 196 - کسی که معامله می کند آن معامله برای خود آن شخص محسوب است مگر این که در موقع عقد خلاف آن را تصریح نماید یا بعد خلاف آن ثابت شود مع ذلک ممکن است در ضمن معامله که شخص برای خود می کند تعهدی هم به نفع شخص ثالثی بنماید.

مشاهده ماده 196 قانون مدنی

ماده 221 - اگر کسی تعهد اقدام به امری را بکند یا تعهد نماید که از انجام امری خودداری کند در صورت تخلف مسئول خسارت طرف مقابل است مشروط بر این که جبران خسارت تصریح شده و یا تعهد عرفا به منزله ی تصریح باشد و یا برحسب قانون موجب ضمان باشد.

مشاهده ماده 221 قانون مدنی

ماده 222 - در صورت عدم ایفای تعهد با رعایت ماده ی فوق حاکم می تواند به کسی که تعهد به نفع او شده است اجازه دهد که خود او عمل را انجام دهد و متخلف را به تادیه ی مخارج آن محکوم نماید.

مشاهده ماده 222 قانون مدنی

ماده 226 - در مورد عدم ایفای تعهدات از طرف یکی از متعاملین طرف دیگر نمی تواند ادعای خسارت نماید مگر این که برای ایفای تعهد مدت معینی مقرر شده و مدت مزبور منقضی شده باشد و اگر برای ایفای تعهد مدتی مقرر نبوده طرف وقتی می تواند ادعای خسارت نماید که اختیار موقع انجام با او بوده و ثابت نماید که انجام تعهد را مطالبه کرده است.

مشاهده ماده 226 قانون مدنی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM