هرچند که امری که متهم وعده آن را داده است (مانند تحصیل ویزا از طرق غیر قانونی و غیره) غیر قانونی باشد؛ لیکن چنانچه متهم مجوز قانونی جهت انجام آن کار نداشته باشد و با وعده و فریب متهم اموال را از وی اخذ نماید رفتار ارتکابی می تواند حسب مورد مشمول بزه
کلاهبرداری یا تحصیل مال از طریق نامشروع باشد؛ چه آنکه متهم از طریق امیدوار نمودن شاکی به امور واهی وی را فریب داده است و بدیهی است که در بزه
کلاهبرداری نیز بزهکار از طریق فریب مردم اقدام به بردن اموال می نماید و شایسته نیست که اشخاصی که با استفاده از این روش ها اقدام به بردن اموال مردم می نمایند از تعقیب و مجازات مصون باشند؛ چه آنکه از اهداف حقوق کیفری حفظ نظم اجتماع و امنیت اجتماعی و روانی مردم و مبارزه با بزهکارانی می باشد که مخل این امنیت می باشند؛ بنابراین چنانچه رفتار متهم همراه با مانور متقلبانه باشد و سوء نیت وی نیز محرز باشد بدین نحو که مقصود متهم انجام کار نباشد بلکه بردن مال غیر باشد رفتار وی مصداق بزه
کلاهبرداری است و چنانچه صرف دروغ گفتن به متهم و فریفتن متهم و بدون مانور متقلبانه باشد مصداق بزه تحصیل مال از طریق نامشروع می باشد.