گروه ممکن است شاخه های مختلف اعم از فرهنگی نظامی پشتیبانی و غیره داشته باشد. لذا صرف اقدام مسلحانه شاخه نظامی در باغی بودن اعضای گروه کفایت می کند و نیازی نیست که تمامی اعضای گروه دست به سلاح شود چرا که گروه استناد عرفی به همه اعضای آن دارد و اگر نظر قانون گذار بر این بود که به کل گروه عنوان باغی منتسب نباشد قید هر یک را می آورد و لذا اعضا در ماده 287
قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 مطلق می باشد و اعم از شخص مسلح و غیر مسلح می باشد. بنابراین؛ چنان چه گروهی که تشکیل شده باشد و او را بر اساس نظام جمهوری اسلامی قیام مسلحانه کند باغی محسوب می شود و در صورت استفاده از سلاح توسط اعضای آن گروه خواه چند نفر مجازات اعضای گروه اعدام می باشد عدم پذیرش این نظر دارای تالی فاسدی است از جمله این که اگر قایل باشیم که فقط فرد مسلح باغی محسوب می گردد در این صورت رهبر و طراح قیام که مسلح نبوده باغی محسوب نخواهد شد و چنین استنباطی صحیح نمی باشد.