نشست قضایی شماره 1399-6846

نشست قضایی شماره 1399-6846

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره 1399-6846


کد نشست:
1399-6846

تاریخ برگزاری:
1398/01/20

برگزار شده توسط:
استان گیلان/ شهر صومعه سرا

موضوع:
علم قاضی در حکم محکومیت به ارتکاب بزه زنا

پرسش:
آیا علم قاضی می تواند مستند صدور حکم محکومیت به ارتکاب بزه زنا قرار گیرد یا خیر ؟ چنانچه این علم صرفا از طریق انجام آزمایش DNA مبنی بر انتساب طفل متولد شده به متهمان حاصل شود آیا این موضوع برای اثبات کافی است یا خیر ؟

نظر هیئت عالی:
نظریه مشورتی شماره 7/95/1221 مورخ 1395/5/26 بر صایب بودن نظر مورد اشاره دلالت دارد:

نظر اکثریت:
ادله اثبات زنا در قانون مشخص شده و علم قاضی به عنوان دلیل اثباتی این جرم ذکر نشده است از سویی در حدود نظام ادله قانونی برقرار است و ادله موضوعیت دارد و در جرایم منافی عفت نظر شارع بر عدم اثبات است بنابراین علم قاضی نمی تواند مستند صدور حکم محکومیت قرار گیرد.

نظر اقلیت:
نظریه اقلیت اول: بله در ماده 160 قانون مجازات اسلامی علم قاضی یکی از ادله اثبات جرم ذکر شده و این ماده به طور مطلق کلیه جرایم را در بر می گیرد و قایل شدن استثناء بر این اصل مستلزم وجود نص قانونی است که چنین نصی وجود ندارد همچنین در ماده 161 قانون مزبور نیز نیز تصریح شده که در مواردی که ادله موضوعیت دارد ( مانند حدود ) چنانچه قاضی علم به خلاف بودن ادله داشته باشد نمی تواند به این ادله استناد کند. این ماده نیز استناد به علم قاضی در حدود را جایز دانسته است. مواد 211 و 212 قانون مجازات اسلامی و نظریه مشورتی شماره 2098/92/7 مورخه 05/11/92 اداره حقوقی قوه قضاییه نیز در این زمینه قابل استناد است. از سویی آزمایش DNA نوعا علم آور بوده و موجب یقین می شود لذا می توان به استناد نتیجه این آزمایش حکم به اثبات بزه زنا صادر نمود.

مبحث:
حقوق جزای عمومی

منبع:
سامانه نشست های قضایی

کلمات کلیدی:

مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 211 ـ علم قاضی عبارت از یقین حاصل از مستندات بین در امری است که نزد وی مطرح می شود. در مواردی که مستند حکم علم قاضی است وی موظف است قرائن و امارات بین مستند علم خود را به طور صریح در حکم قید کند. تبصره ـ مواردی از قبیل نظریه کارشناس معاینه محل تحقیقات محلی اظهارات مطلع گزارش ضابطان و سایر قرائن و امارات که نوعا علم آور باشند می تواند مستند علم قاضی قرار گیرد. در هر حال مجرد علم استنباطی که نوعا موجب یقین قاضی نمی شود نمی تواند ملاک صدور حکم باشد.

مشاهده ماده 211 قانون مجازات اسلامی

ماده 212 ـ در صورتی که علم قاضی با ادله قانونی دیگر در تعارض باشد اگر علم بین باقی بماند آن ادله برای قاضی معتبر نیست و قاضی با ذکر مستندات علم خود و جهات رد ادله دیگر رای صادر می کند. چنانچه برای قاضی علم حاصل نشود ادله قانونی معتبر است و بر اساس آنها رای صادر می شود.

مشاهده ماده 212 قانون مجازات اسلامی

ماده 160 ـ ادله اثبات جرم عبارت از اقرار شهادت قسامه و سوگند در موارد مقرر قانونی و علم قاضی است. تبصره ـ احکام و شرایط قسامه که برای اثبات یا نفی قصاص و دیه معتبر است مطابق مقررات مذکور در کتاب قصاص و دیات این قانون می باشد.

مشاهده ماده 160 قانون مجازات اسلامی

ماده 161 ـ در مواردی که دعوای کیفری با ادله شرعی از قبیل اقرار و شهادت که موضوعیت دارد اثبات می شود قاضی به استناد آنها رای صادر می کند مگر اینکه علم به خلاف آن داشته باشد.

مشاهده ماده 161 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM