سوال 1: در دستور تخلیه موضوع ماده 3 قانون روابط موجر و مستاجر سال 76 چنانچه موجر با دارا بودن شرایط دستور تخلیه تعمدا و مصرا دادخواست صدور حکم تخلیه را به دادگاه حقوقی تقدیم دارد تکلیف چیست؟

پاسخ سوال 1: اقدام مندرج در ماده 3 قانون روابط موجر و مستاجر صرفا امتیازی است که قانونگذار به خواهان اعطا کرده و می تواند این امتیاز را اعمال یا از خود سلب نماید؛ لذا اگر خواهان برای تخلیه عین مستاجره دادخواست تخلیه تقدیم نموده و مصرا تقاضای صدور حکم تخلیه نماید مرجع ذی صلاح با عنایت به اصول و تشریفات دادرسی با ورود به ماهیت دعوا مبادرت به رسیدگی و به جای دستور تخلیه حکم به تخلیه عین مستاجره صادر و اعلام خواهد نمود.

امتیاز قانون روابط موجر و مستاجر سال 76 بر سایر قوانین اجاره و عمومات پیش بینی کردن تاسیس جدیدی به نام "تخلیه سریع" است که صدور آن فارغ از رسیدگی ماهوی است. اما این دستـور به عـلت استثنایـی بودن دارای ضوابط مشخص و معین "ماده 2" می باشد. چنانچه شرایط ماده 2 قانون روابط موجر ومستاجرسال 76 بر قرار داد اجاره طرفین حاکم باشد موجر می تواند از مزیت تخلیه سریع برخوردار گردد. آنچه در باب اهمیت دستور تخلیه سریع باید برشمرد این است که بر خلاف بقیه تقاضاها و درخواستهای حقوقی (که دارای شکل و قالب مشخص و الزاما با دادخواست وقت رسیدگی و ورود به ماهیت دعوا هستند)؛ مطابق ماده 3 آیین نامه همین قانون بدون تقدیم دادخواست صرفا با ابطال تمبر مربوط به دعاوی غیر مالی بدون رعایت تشریفات آیین دادرسی مدنی به عمل خواهد آمد. نتیجه این که قانونگذار خود انتخاب قالب و نــوع درخواست را به اختیار خواهان قرار نداده است بلکه الزاما با حصول شرایط ماده 2 قانون یاد شده دستور تــخلیه صادر می شود چنانچه بدوا موجر (خواهان) دادخواست صدور حکم تخلیه را به دادگاه حقوقی تقدیم کند (در هر صورت نتیجه پرونده صدور حکم تخلیه با ورود به ماهیت نیست بلکه) دو نظر وجود دارد :

اقدام مندرج در ماده 3 قانون روابط موجر و مستاجر یک امتیاز است؛ خواهان می تواند به اختیار این امتیاز را سلب یا اعمال نماید مانند بقیه خواسته ها در قالب دادخواست بــا موضوع حکم تخلیه مطرح و دادگاه با ورود به ماهیت مطابق عمومات حکم تخلیه صادرمی کند که این متفاوت از دستور تخلیه است.