ماده 5 قانون نظام صنفی کشور

متن کامل ماده 5 قانون نظام صنفی کشور.

ماده ۵ قانون نظام صنفی کشور

متن کامل ماده ۵ قانون نظام صنفی کشور.

ماده 5 قانون نظام صنفی کشور

ماده 5 ـ پروانه کسب :

ماده 5 قانون نظام صنفی کشور مصوب 1382/12/24

ماده ۵ قانون نظام صنفی کشور

ممشاهده ماده ۵ قانون نظام صنفی کشور مصوب 1382/12/24

قانون نظام صنفی کشور / ماده 5

ماده ۵ قانون نظام صنفی کشور

پایگاه جامع قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۲/۱۲/۲۴

متن ماده 5
قانون نظام صنفی کشور

مصوب ۱۳۸۲/۱۲/۲۴
  • ماده ۵ قانون نظام صنفی کشور

    متن کامل 5 ماده

    مصوب ۱۳۸۲/۱۲/۲۴
متن ماده ۵

ماده 5 ـ پروانه کسب :

مجوزی است که طبق مقررات این قانون به منظور شروع و ادامه کسب و کار یا حرفه به صورت موقت یا دائم به فرد یا افراد صنفی برای محل مشخص یا وسیله کسب معین داده می شود. (اصلاحی 12/06/1392)
تبصره1ـ پروانه کسب موقت تنها برای یک بار صادر می شود. مدت اعتبار پروانه کسب موقت یک سال و پروانه کسب دائم پنج سال است.
تبصره2ـ اتحادیه صنفی مکلف است با انقضای مدت اعتبار پروانه کسب اخطاریه یک ماهه برای تبدیل پروانه موقت به پروانه دائم یا تمدید پروانه دائم صادر نماید و در صورت عدم تبدیل یا تمدید پروانه واحد صنفی در حکم واحد بدون پروانه تلقی می شود.

ماده 4 ـ صنف : عبارت است از گروهی از افراد که طبیعت فعالیت آنان از یک نوع باشد. صنوف مشمول این قانون با توجه به نوع فعالیت آنها به دو گروه تولیدی ـ خدمات فنی و توزیعی ـ خدماتی تقسیم می شوند. (اصلاحی 12/06/1392)

نمایش ماده

ماده 6 ـ پروانه تخصصی و فنی: گواهینامه ای است که بر داشتن مهارت انجام دادن کارهای تخصصی یا فنی دلالت دارد و به وسیله مراجع ذی صلاح صادر می شود.

نمایش ماده
ماده 5 قانون نظام صنفی کشور

ماده ۵ قانون نظام صنفی کشور

متن کامل ماده ۵ قانون نظام صنفی کشور.

ماده 5 قانون نظام صنفی کشور

متن کامل ماده 5 قانون نظام صنفی کشور.

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM