ماده 146 مکررـ معافیت های مذکور در مواد(133) (134) (139) «به استثنای بندهای (الف) (ب) و (ز) آن» (142) (143) و تبصره (1) ذیل ماده (143 مکرر) به عنوان مالیات به نرخ صفر منظور می شود. (الحاقی 31/04/1394)

تبصره 1ـ ارایه اظهارنامه مالیاتی دفاتر و یا اسناد و مدارک موضوع ماده (95) این قانون در موعد مقرر به ترتیبی که سازمان امور مالیاتی کشور اعلام می نماید به جز مورد بند (ح) ماده (139) این قانون که مطابق ماده (85) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2) مصوب 4/12/1393 عمل می شود شرط برخورداری از نرخ صفر و هرگونه معافیت یا مشوق مالیاتی مندرج در این قانون و سایر قوانین می باشد و در صورت عدم ارایه اظهارنامه دفاتر و یا اسناد و مدارک مذکور مودی مطابق احکام و ضوابط این قانون مشمول مالیات جریمه و مجازات مقرر در این قانون می شود. حکم این تبصره در خصوص مشمولان مواد( 144) و (145) و بندهای(الف) (ب) و (ز) ماده (139) این قانون جاری نمی باشد. اجرای حکم این تبصره درخصوص اشخاص حقیقی مشمول ماده (81) این قانون به صورت تدریجی و متناسب با ایجاد ظرفیت های اجرایی اداری و حسب اعلام سازمان امور مالیاتی کشور خواهد بود.
تبصره 2ـ معادل اعتبار مالیاتی محاسبه شده به نرخ صفر موضوع این ماده از محل اعتبار جمعی ـ خرجی که همه ساله در بودجه سنواتی پیش بینی می شود به حساب اشخاص مذکور منظور می شود. اعتبارات موضوع این تبصره تخصیص یافته تلقی می شود و در صورتی که اعتبارات مورد نیاز در یک سال مالی بیشتر از مبلغ مصوب در قانون بودجه کل کشور همان سال باشد مبلغ اعتبار جمعی ـ خرجی یادشده و متقابلا منابع مربوط با پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی تصویب هیات وزیران و تصویب مجلس شورای اسلامی قابل افزایش است.