1- آیا استرداد دلیل از سوی خواهان در دادرسی امکان پذیر است؛ اعم از آن که دلیل بررسی و ارزیابی شده باشد یا هنوز بررسی و ارزیابی نشده است؟ این امر چه تاثیری در دادرسی دارد؟ بر مبنای ملاک ماده 218 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 آیا می توان گفت که این اصل و قاعده است و از آن جا که ادله در مالکیت خواهان است استرداد آن در هر زمانی در طول فرآیند دادرسی جایز است و بر روند دادرسی اثری مثبت یا منفی بر جای نمی گذارد و یا این که ماده مذکور استثناء است و نمی توان آن را به عنوان قاعده تلقی کرد. آیا می توان بر مبنای ماده 1298 قانون مدنی و نیز ماده 207 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 اصل را بر ممنوعیت استرداد دلیل ارزیابی شده و جواز استرداد ادله ارزیابی نشده قرار داد؟ 2- چنانچه قائل به امکان استرداد دلیل باشیم با توجه به این که ممکن است این استرداد پس از مرحله بررسی ادله و اتمام اظهارات و ایرادات مختلف طرفین دعوا باشد در هر یک از فروضی که که نتیجه ارزیابی ادله صحیح و به نفع خواهان و یا باطل و به ضرر خواهان باشد آیا استرداد دلیل ممکن است؟