ماده 6 ـ دولت مکلف است وظایف تصدی گری خود در خصوص اقدامات اجرائی خریدهای تضمینی تهیه و توزیع کلیه نهاده های تولید اقدامات اجرائی خرید انبارداری و توزیع اقلام موردنیاز تنظیم بازار اداره کشتارگاهها آزمایشگاه های گیاهی و دامی (به جز آزمایشگاههای مرجع به تشخیص وزارت جهاد کشاورزی و تصویب هیات وزیران) انبارها سیلوها سردخانه ها صنایع تبدیلی و تکمیلی امور اجرائی آموزشی ترویجی و بیمه گری را متناسب با وظایف و اختیارات هر تشکل به تشکلهای موضوع مواد (2) و (5) این قانون مطابق با قوانین و مقررات مربوط واگذار نماید.

تبصره1ـ به منظور حفظ سلامت محصولات کشاورزی خام و فرآوری شده و مواد غذایی مرتبط با آنها وزارتخانه های جهاد کشاورزی بهداشت درمان و آموزش پزشکی و موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران موظفند حداکثر شش ماه پس از تصویب این قانون استانداردهای ملی مرتبط را تدوین و با رعایت ماده (6) قانون اصلاح قوانین و مقررات موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مصوب 25/11/1371 به تشکلهای موضوع این ماده ابلاغ و اجراء آن را حمایت و نظارت نمایند. تولیدکنندگان نهاده ها و محصولات نهایی کشاورزی و صنایع تبدیلی و فرآوری تولیدات کشاورزی و غذایی و تشکلهای موضوع این ماده موظفند ضوابط ابلاغی را مراعات نمایند.
تبصره2ـ دولت موظف است حمایتها و تامین تسهیلات لازم برای تشکلهای موضوع این ماده را جهت ایجاد آزمایشگاههای مناسب برای کنترل میزان سلامت محصولات از جمله عدم آلودگی آنها به مواد شیمیایی پرتوزایی (رادیواکتیویته) میکروبی ویروسی انگلی و قارچی فراهم نماید.
تبصره 3ـ دولت موظف است تا استقرار کامل این تشکلها و توانمندسازی آنها حمایتها و پشتیبانیهای لازم از آنها را به عمل آورد.
تبصره4ـ به منظور حمایت از بهره برداران و مصرف کنندگان و شفافیت قیمتها و ایجاد تعادل در بازار محصولات و تولیدات کشاورزی خرید و فروش نهاده ها و محصولات تولیدی در صورتی که از اقلام قابل معامله در بورس کالا باشد باید از طریق شرکت در بورس کالا انجام شود.
تبصره5 ـ فروش نهاده های کشاورزی از قبیل انواع کود و سم و دارو توسط فرشندگان مجاز تنها با دریافت نسخه های مرتبط که توسط مراکز موضوع ماده (2) این قانون صادر می شود قابل انجام می باشد. پروانه فعالیت متخلفین از احکام این ماده توسط مراجع ذی صلاح صادرکننده پروانه لغو می شود.
تبصره6 ـ خریدهای تضمینی در محصولات غیراساسی منوط به پذیرش شرایط الگوی کشت از طرف کشاورزان و تولیدکنندگان می باشد.
الگوی کشت هر منطقه براساس مزیتهای نسبی ارزش افزوده شرایط اقتصادی شرایط آب و هوایی و حد بهینه آن در کشور حداکثر تا شش ماه پس از تصویب این قانون توسط وزارت جهاد کشاورزی برای هر منطقه تعیین و جهت اجراء ابلاغ می شود.