ماده 92- مرتکبین هر یک از تخلفات ذیل به یکی از مجازات‏های انتظامی درجه 5 تا 7 محکوم می‏شوند:

1- عدم انجام تکالیف مقرر در مواد (58) (66) (67) (74) و (79)؛
2- قبول وکالت در مدت ممنوعیت از وکالت و تعلیق؛
3- استفاده از عناوین خلاف واقع یا توسل به طرق و وسایل فریبنده برای تحصیل وکالت یا پیشبرد امر وکالت؛
4- قبول وکالت برای طرف مقابل دعوا علیه موکل سابق پس از عزل یا استعفا یا انتفای وکالت در همان دعوی یا دعاوی مرتبط با آن؛
5- تشویق شهود یا موکل برای شهادت کذب یا اظهارات خلاف واقع؛
6- ارایه اسناد و مدارک یا اطلاعات خلاف واقع به قاضی کارشناس یا اشخاصی که به نحوی در رسیدگی قضایی در دعوا یا شکایت مداخله دارند با علم به خلاف واقع بودن آنها؛
7- دریافت هرگونه وجه یا مال یا سندی اعم از رسمی یا غیر رسمی از موکل علاوه بر حق‏الوکاله و علاوه بر مخارج لازمه به هر اسم و عنوان که باشد ولو به عنوان وجه التزام و نذر؛
8- به کارگیری کارکنان اداری و قضایی قوه قضاییه در امور وکالت تحت هر عنوان؛
9- عدم استرداد اموال اسناد و مدارک و سپردههای وصولی به نام موکل پس از تصفیه حساب؛
10- انتقال دعوی موکل به هر نحوی به خود و قبول وکالت از موکل به طور ساختگی؛
11- افشای اسراری که به اقتضای امر وکالت از آن مطلع شده است در غیر از موارد قانونی؛
12- تبانی با طرف مقابل موکل خود که منجر به تضییع حق و اضرار موکل گردد؛
13- تضمین شفاهی یا کتبی مبنی بر اخذ حکم به نفع موکل؛
14- مداخله در امر وکالت در سال اول کارآموزی یا قبول وکالت در غیر از جرایم و دعاوی مندرج در ذیل ماده (48) در سال دوم کارآموزی؛
15- اخلال در نظم دادگاه و عدم رعایت نزاکت و احترام دادگاه به طور شفاهی یا کتبی.