هیات وزیران در جلسه 7/3/1393 به پیشنهاد مشترک وزارتخانه های دادگستری و راه و شهرسازی و سازمان ثبت اسناد و املاک کشور و تایید شماره 100/24224/9000 مورخ 5/5/1392 قـوه قضاییه و به استناد ماده (25) قانون پیش فروش ساختمان ـ مصوب 1389ـ آیین نامه اجرایی قانون یاد شده را به شرح زیر تصویب کرد:

ماده 1ـ در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح به کار می روند:
الف ـ قانون: قانون پیش فروش ساختمان ـ مصوب 1389ـ.
ب ـ پیش فروشنده: مالک رسمی زمین یا سرمایه گذار یا مستاجر.
پ ـ مالک رسمـی زمین: شخصی که مطابق ماده (22) قانون ثبت اسناد و املاک ـ مصوب 1310 ـ دارای سند رسمی مالکیت می باشد.
ت ـ مستاجر: شخصی که به موجب سند رسمی دارای حق احداث بنا بر روی عین مستاجره می باشد.
ث ـ سرمایه گذار: شخصی که به موجب سند رسمی با مالک یا مستاجر برای احداث بنا سرمایه گذاری می نماید و واحد یا واحد های ساختمانی مشخص از بنای احداثی با حق فروش به وی اختصاص می یابد.
ج ـ سند رسمی: سندی که بین پیش فروشنده و پیش خریدار یا واگذارنده و منتقل الیه حقوق و تعهدات ناشی از آن در دفاتر اسناد رسمی تنظیم می گردد.
چ ـ عملیات پی ساختمان: عملیاتی که پس از خاکبرداری و در اجرای پی ریزی (فونداسیون) جهت استقرار ستون های ساختمان یا دیوار های باربر بر روی پی انجام می گیرد و با پایان آن اجرای اسکلت ساختمان شروع می شود.
ح ـ مهندس ناظر: شخصی که دارای پروانه اشتغال به کار مهندسی از وزارت راه و شهرسازی بوده و از طرف مالک یا پیش فروشنده به مرجع صدور پروانه ساختمان معرفی و پس از موافقت مرجع مربوط مسئولیت نظارت بر اجرای ساخت و ساز ساختمان را براساس پروانه ساختمان و شناسنامه فنی و ملکی ساختمان و سایر تکالیف مقرر برعهده دارد.
خ ـ گواهی اتمام ساختمان: برگه ای با امضای مهندس ناظر که به موجب آن پایان عملیات ساختمانی براساس مقررات ملی ساختمان به مرجع صدور پروانه ساختمان اعلام می گردد.
دـ شناسنامه فنی و ملکی ساختمان: سندی که براساس بند (ز) ماده (21) قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان ـ مصوب 1374 ـ و مطابق دستورالعمل وزارت راه و شهرسازی مشتمل بر سیستم و پایداری سازه تاسیسات برقی و مکانیکی و مشخصات معماری ساختمان صادر می شود.
ذـ هیات داوری: هیات موضوع ماده (20) قانون.