ماده 5 ـ افراد زیر می توانند سرپرستی کودکان و نوجوانان مشمول این قانون را از سازمان درخواست نمایند.

الف ـ زن و شوهری که پنج سال از تاریخ ازدواج آنان گذشته باشد و از این ازدواج صاحب فرزند نشده باشند مشروط به این که حداقل یکی از آنان بیش از سی سال سن داشته باشد.
ب ـ زن و شوهر دارای فرزند مشروط بر این که حداقل یکی از آنان بیش از سی سال سن داشته باشد.
ج ـ دختران و زنان بدون شوهر در صورتی که حداقل سی سال سن داشته باشند منحصرا حق سرپرستی اناث را خواهند داشت.

تبصره1ـ چنانچه به تشخیص سازمان پزشکی قانونی امکان بچه دار شدن زوجین وجود نداشته باشد درخواست کنندگان از شرط مدت پنج سال مقرر در بند (الف) این ماده مستثنی می باشند.

تبصره2ـ چنانچه درخواست کنندگان سرپرستی از بستگان کودک یا نوجوان باشند دادگاه با اخذ نظر سازمان و با رعایت مصلحت کودک و نوجوان می تواند آنان را از برخی شرایط مقرر در این ماده مستثنی نماید.

تبصره3ـ اولویت در پذیرش سرپرستی به ترتیب با زن و شوهر بدون فرزند سپس زنان و دختران بدون شوهر فاقد فرزند و در نهایت زن و شوهر دارای فرزند است.

تبصره4ـ درخواست کنندگان کمتر از پنجاه سال سن نسبت به درخواست کنندگانی که پنجاه سال و بیشتر دارند در شرایط مساوی اولویت دارند.

تبصره5 ـ در مواردی که زن و شوهر درخواست کننده سرپرستی باشند درخواست باید به طور مشترک از طرف آنان تنظیم و ارائه گردد.